Згубiлі футбаліста мінулага года Беларусі? Ціха раствараецца ў запасе топа ЧБ (амаль як папярэднік)
Але не падобна, каб перажываў.
У канцы мінулага года Уладзімір Хвашчынскі быў названы найлепшым футбалістам Беларусі. Форвард, які да таго забіваў максімум 10 разоў за адзін ЧБ, у 2022-м аформіў за «Мінск» адразу 20 – і заявіў, што ў свае 32 гады «толькі раскрыўся» і наогул «нездарма кажуць, што нападаючыя пасля 30 гадоў становяцца больш дасведчанымi». Хаця зусім не здавалася, што Хвашчынскі раптам рэзка дадаў у гульнявых якасцях. Значна больш рэальнай выглядала іншая версія: сітуацыя – сведчанне падзення ўзроўню беларускага футбола.
Трэнер «Мінска» Вадзім Скрыпчанка адразу пасля ЧБ-2022 пайшоў у мінскае «Дынама», якое засталося без медалёў. І першым жа падпісаннем пры новым коўчы стаў Хвашчынскі. Здавалася, што чарговы перыяд у «Дынама» для гульца дзякуючы наладжанаму кантакту з трэнерам і прасадцы ўзроўню ЧБ стане найбольш паспяховым.
І ў пачатку 2023-га ўсё ішло добра. Хвашчынскі (якому яшчэ і ўпершыню далі згуляць афіцыйныя матчы за зборную) стабільна выходзіў у аснове «Дынама», забіў у першым жа матчы сезона «Іслачы», потым яшчэ і ў трэцім туры «Слуцку», а ў «класіка» з БАТЭ зарабіў пенальці. Але ўжо ў траўні Скрыпчанка пачаў аддаваць перавагу ў пары форвардаў з Уладзіславам Марозавым не Хвашчынскаму, а Душану Бакічу – Уладзімір чатыры паядынкі запар выходзіў на замену на 70-х хвілінах. Але ў чэрвені зноў вярнуўся ў старт, дзе двойчы гуляў з Марозавым (паспеў забіць «Смаргоні» ў матчы, прайграным 1:3) і двойчы з Бакічам, з якім узяў і аформіў хет-трык за першы тайм пры разгроме «Белшыны» (7:2) – усе тры асісты на Уладзіміра аформіў менавіта Душан. Наогул у Хвашчынскага ў тым матчы павінен быў быць покер, але адзін мяч «скраў» аднаклубнік Аляксандр Свірэпа, які для чагосьцi дабіў у пустыя са «стужачкі» (адзнака 1:15).
Таксама Хвашчынскі ў чэрвені паспеў сказаць, што яму добра працуецца са Скрыпчанкам: «Мне ўвогуле зручна, камфортна, таму што я ўсё ведаю, што ён патрабуе. Шмат што ўжо ў мінулым годзе чуў. Але расслабіцца не дае».
Чамусьці сітуацыя змянілася пасля матчаў з «Жалезнічарам» у адборы Лігі канферэнцый. У іх Хвашчынскі з'яўляўся на замену – у першай сустрэчы выйшаў на 55-й хвіліне, калі яго каманда вяла 2:0, але гульня скончылася 2:2, у другой апынуўся на полі на 74-й хвіліне пры ліку 1:1, а неўзабаве «Жалезнічар» забіў мяч, які выбіў «Дынама» з еўракубкаў. Хвашчынскага не абвінаваціш у прапушчаных, ды і нейкіх відавочных галявых момантаў ён не запароў. Але наступны матч ЧБ-2023, 6 жніўня з «Іслаччу», стаў для Уладзіміра першым, калі ён не выйшаў на поле. Далей былі 10 хвілін са «Славіяй» і зноў запас супраць «Слуцку», дзе Скрыпчанка выкарыстаў схему з адным форвардам – думалася, з-за магчымага продажу Марозава.
Але малады нападаючы застаўся ў клубе, за які забіў ужо 15 мячоў у ЧБ. А Хвашчынскі восенню канчаткова ўграз у запасе – з дзевяці матчаў клуба выйшаў на поле ў пяці, прычым самае ранняе з'яўленне здарылася на 78-й хвіліне матчу (прайгранага 0:1 БАТЭ). У гэты час Скрыпчанка ўсё часцей гуляў у аднаго ярка выяўленага форварда – і месца Уладзіміру ў такой пабудове не знаходзілася.
Зрэшты, наогул не бачна, каб Хвашчынскаму гэта было ў цяжар. У кастрычніку на відэа для клубнага YouTube форвард душэўна павіншаваў канкурэнта Марозава з днём нараджэння і ў жартаўлівай манеры скардзіўся, што «крэатыўны падарунак» на такое ж свята не выкарыстоўвае іншы аднаклубнік Аляксей Вакуліч.
А ў лістападзе публічна абмяняўся камплiментамі з варатаром Фёдарам Лапавухавым, які недахопу гульнявой практыкі не адчувае.
Пры гэтым Хвашчынскі да гэтага часу застаецца трэцім бамбардзірам каманды ў ЧБ з шасцю мячамі – апярэджваюць яго, уласна, толькі Марозаў (15) і Бакіч (9). Увогуле, лёс хаця б лепш, чым у футбаліста 2021 года Беларусі Андрэя Салаўя – ён аналагічна адразу пайшоў на павышэнне разам з трэнерам (Іван Бiёнчык таксама перабраўся з «Гомеля» у «Шахцёр», але хутка быў звольнены), гэтак жа канчаткова стаў запасным у камандзе бліжэй да восені, але за ўвесь ЧБ-2022 забіў толькі аднойчы.
