Расійская тэнісістка Мірашнічэнка: «Мару пра той дзень, калі нарэшце ўжо выкіну гэты расійскі пашпарт»

Мае мама і тата, бабуля і дзядуля – усе з Запарожжа. Я была выхаваная ва ўкраінскай сям'і, вучылася ў звычайнай агульнаадукацыйнай школе практычна 11 гадоў да моманту, як з’ехала ў ЗША. Так што, вядома, я лічу Украіну сваёй радзімай і лічу сябе ўкраінкай, але з расійскім пашпартам.

Я зараз актыўна займаюся пытаннем змены грамадзянства. Цяпер консульствы працуюць у вельмі складаным рэжыме, і мы стараемся зрабіць усё па заканадаўстве, але складаны працэс.

Цяпер мы збіраем неабходныя дакументы – усе даведкі са школы, з федэрацыі. Працуем кожны дзень, каб хутчэй гэта зрабіць. Я мару пра той дзень, калі нарэшце ўжо выкіну гэты расейскі пашпарт.

Я маю зносіны з Андрэем Мядзведзевым – нас пазнаёміў мой трэнер з Лос-Анджэлеса Джэф Таранга (экс-дзесятая ракетка свету ў пары – заўв.), раней які гуляў на топ-узроўні і вельмі добра ведае Андрэя ўжо шмат гадоў.

Мой трэнер хацеў, каб я паразмаўляла з ФТУ і расказала сваю гісторыю, таму што, як я ўжо казала, я ніколі не лічыла сябе расіянкай, у дзяцінстве жыла заўсёды ва Украіне, гуляла столькі турніраў. Я гуляла пад украінскім сцягам на спаборніцтвах ITF Juniors.

Ужо калі рэгістравалася на прафесійным узроўні, запатрабаваўся мой пашпарт, а ў мяне ніколі не было ўкраінскага грамадзянства. Адзіны дакумент, які заўсёды быў – расійскі пашпарт, паколькі я нарадзілася ў Маскве, і таму, нават нягледзячы на тое, што я не хацела мяняць сцяг, у мяне проста не было выбару.

Андрэй Мядзведзеў на сувязі са мной, ведае пра маю сітуацыю, дапамог атрымаць даведку з федэрацыі пра тое, што я сапраўды гуляла ўкраінскія турніры, што ў мяне афіцыйна ёсць вынікі ў архівах ФТУ. Гэта вельмі дапаможа мне, калі будзе магчымасць патрапіць у консульства – любыя дакументы зараз важныя» – сказала Мірашнічэнка.