Не вельмі шпаркі, але ўмее штрафныя і нагадвае Драгуна. Што за малады з «Дынама» эфектна прыгаварыў БАТЭ
Самы малады аўтар гола ў беларускім класіка.
6 сакавіка прайшоў першы матч чвэрцьфіналу Кубка паміж БАТЭ і мінскім «Дынама». Героем сустрэчы стаў 17-гадовы паўабаронца «бела-блакітных» Арцём Сакалоўскі. Яго ўдар са штрафнога на 72-й хвіліне прынёс мінімальную перамогу камандзе Вадзіма Скрыпчанкі. Для хаўбека гэта быў толькі другі матч за першы склад «Дынама» і дэбютны – у аснове. Сакалоўскі стаў самым юным аўтарам гола ў беларускім класіка – вызначыўся ў 17 гадоў, 7 месяцаў і 4 дні. Яго папярэднікам быў Сяргей Кісляк (БАТЭ – «Дынама» – 2:2 у сезоне-2005), якому на момант гала было 18 гадоў 2 месяцы і 20 дзён.
«Трыбуна» расказвае некаторыя факты пра паўабаронцу «Дынама».
На дарослым узроўні Сакалоўскі згуляў на сёння ўсяго 97 хвілін. Дэбютаваў у мінулыя выхадныя ў Суперкубку, на 81-й хвіліне замяніўшы расіяніна Паўла Мялёшына і заняўшы пазіцыю пад нападнікам. Скрыпчанка спадзяваўся паскорыць атаку з разлікам перамагчы ў асноўны час. І хоць план не спрацаваў, Сакалоўскі нядрэнна праявіў сябе. І праз пару дзён, у Кубку супраць БАТЭ, Скрыпчанка даверыў футбалісту месца ў аснове – і той не падвёў: прынёс перамогу прыгожым ударам са штрафнога.
– Арцём вельмі добра праяўляе сябе на трэнінгах «Дынама». У хлопца гараць вочы, ён убірае ўсё, што кажа трэнер, працуе на 100 працэнтаў. Гэта вельмі заўважна – вось чаму Скрыпчанка даў яму шанц. Тут пытанне не ў пройгрышы ў Суперкубку і жаданні нешта памяняць, не. Скрыпчанку рэальна падабаецца, як хлопец працуе, і ён вырашыў, што Сакалоўскі варты месца ў старце ўжо цяпер, нягледзячы на ўзрост. Быкава адправілі на правы фланг, а Сакалоўскага паставілі ў цэнтр. Выключна тактычныя моманты і жаданне трэнера даць магчымасць маладому гульцу, які старанна працуе, – тлумачыць адзін з суразмоўцаў, які знаёмы са становішчам спраў у «Дынама». – Што будзе ў другім матчы і пасля, сказаць цяжка, але сёння Арцём сапраўды паказвае вельмі добры футбол.
Усурʼёз займацца Сакалоўскі пачаў усяго сем гадоў таму. У дзяцінстве ўраджэнец аграгарадка Лясны Бараўлянскага сельсавета ў асноўным займаўся дваровым футболам, хоць і прысвячаў яму шмат часу. Пры гэтым не меў праблем з вучобай. Нашыя суразмоўцы мяркуюць, гэта можа быць вынікам уплыву маці, якая зусім не звязаная са спортам, але шчыльна займаецца выхаваннем сына.
– Не ведаю як цяпер, а раней яна працавала медсястрой у анкалагічным цэнтры ў Бараўлянах. Менавіта маці ў асноўным вазіла Арцёма на трэнінгі, размаўляла з трэнерамі. А вось што да таты, то, сапраўды, ніколі з ім не перасякаўся, не бачыўся і не камунікаваў. Таму нічога сказаць не магу, – так сказаў трэнер, які нейкі час працаваў з Арцёмам.
У 10 Сакалоўскі апынуўся ў футбольнай школе Мікалая Мурашкі. З першых заняткаў хлопца паставілі ў цэнтр паўабароны.
– Справа ў тым, што хуткасцю ён наогул не вылучаецца – не бегунок, так мовіць. Вядома, не зусім ужо павольны, але ёсць і хутчэйшыя гульцы. Вось Сакалоўскага і паставілі ў цэнтр паўабароны. Там ён ужо ў раннім веку нядрэнна сябе выяўляў. Чым? Першым чынам спартыўным інтэлектам. Калі прыйшоў у ФШМ, вылучаўся бачаннем поля, уменнем думаць наперад, тэхнікай і абыходжаннем з мячом. Гэтым і кампенсаваў адсутнасць хуткасці. Плюс не цураўся чарнавой працы: ішоў у адборы, ніколі не ленаваўся вяртацца назад, каб дапамагчы абароне, – кажа трэнер, які ведае гульца па школе Мурашкі.
Там жа ў ФШМ займаліся і сённяшнія аднаклубнікі Сакалоўскага па «Дынама» Трафім Мельнічэнка і Дзяніс Бекарэвіч. Усе яны былі часткай каманды, якая выдзялялася і на міжнародным узроўні. У 2016-м калектыў ФШМ удзельнічаў у міжнародным турніры Ateitis Cup у Вільні і заняў трэцяе месца. Туды ж прыехалі «Барселона», кіеўскае «Дынама», «Ювентус», «Лугана», а ад Беларусі – яшчэ і БАТЭ з мінскім «Дынама».
– Ён шмат у чым вёў гульню ў сваіх дзіцячых камандах, пры гэтым не быў індывідуалістам, заўсёды дзейнічаў у інтарэсах калектыву. Калі трэба аддаць пас для лепшага развіцця атакі, ён аддасць. Наколькі бачу, нічога не змянілася з часам – для Сакалоўскага нашмат больш важны агульны вынік, чым уласная статыстыка, – працягвае адзін з трэнераў.
Да 16 юнак не вылучаўся фізічна: не самы высокі, не самы хуткі, не самы моцны. Аднак затым стаў інтэнсіўна расці (сёння яго рост186 см) і наогул адужэў.
Да таго моманту ён ужо паспеў дэбютаваць за зборную Беларусі U-16. Першы матч у ёй правёў у 15 год і 1 месяц. 21 верасня 2021 года беларусы ў таварыскім матчы ў Мінску сустракаліся з аднагодкамі з Турцыі. Галоўны трэнер U-16 Дзмітрый Караткевіч выпусціў Сакалоўскага ў аснове, і той адзначыў дэбют голам – адкрыў лік на 18-й хвіліне магутным ударам з-за межаў штрафной. Мяч у выніку аказаўся пераможным (3:0), а паўабаронца адгуляў 54 хвіліны.
– Удар у яго сапраўды пастаўлены, добры, і Арцём любіць біць па варотах, – кажа адзін з інфармаваных трэнераў.
Нашыя суразмоўцы звяртаюць увагу, што Сакалоўскі ад самага дзяцінства выяўляў імпэт не толькі да дальніх удараў, але і да выканання штрафных. У малодшых камандах ён браў ініцыятыву на сябе, а «стандарты» сапраўды атрымоўваліся. Паўабаронца дадаткова адпрацоўваў гэтыя навыкі за межамі трэнінгаў. Таму для людзей з футбола гол са штрафнога ў вароты БАТЭ не стаў нечым дзіўным.
Пасля ФШМ Сакалоўскі апынуўся ў Акадэміі АБФФ, адкуль у ліпені 2022-га перайшоў у структуру мінскага «Дынама», хаця за паўгода да гэтага мог увогуле зʼехаць за межы Беларусі.
У лютым 2022-га Сакалоўскі ў складзе зборнай Беларусі U-16 удзельнічаў у Кубку развіцця ў Мінску. Правёў чатыры матчы (у турніры ўдзельнічалі ўсяго чатыры калектывы), і ў першым жа – супраць Кыргызстана – адзначыўся голам, зраўняўшы лік на 10-й хвіліне.
Пасля былі яшчэ тры сустрэчы, дзве з іх – у старце, у адной Сакалоўскі выйшаў з капітанскай павязкай.
Беларусь U-16 у тым Кубку заняла другое месца, прайграўшы па пенальці ў фінале Ізраілю. Сакалоўскі выйшаў у аснове, але быў заменены на 37-й хвіліне.
– На турніры ён рэальна быў адным з самых яркіх гульцоў і звярнуў на сябе ўвагу скаўтаў акадэміі «Краснадара». На хлопца выйшаў нейкі агент, які схіляў перайсці ў структуру расійскага клуба. Цікавасць краснадарцаў была вельмі моцная, тамтэйшыя скаўты хацелі яго займець. Але з нейкіх прычын Сакалоўскі (можа, з кімсьці параіўся) вырашыў застацца ў Беларусі. Ну а ў сярэдзіне 2022-га апынуўся ў мінскім «Дынама», – кажа трэнераў, які працаваў з футбалістам.
З «Дынама» Сакалоўскі выклікаўся ў зборную Беларусі U-17, якой кіраваў Аляксандр Юрэвіч. На сёння ён правёў за каманду 10 сустрэч (таварыскіх і ў адборы на Еўра), але пунктамі не вызначыўся. Праўда, апошні матч датуецца ажно сакавіком 2023 года. Дзмітрый Караткевіч, які змяніў Юрэвіча ў зборнай увесну таго года, чамусьці ігнаруе гульца.
Увосень 2023-га Сакалоўскі быў стабільным гульцом каманды «Дынама» ў Юнацкай Лізе УЕФА. «Бела-блакітныя» правялі чатыры матчы, і паўабаронца адбегаў іх цалкам.
Як лічыць адзін з нашых суразмоўцаў, Сакалоўскі па патэнцыяле і стаўленні да футбола ўжо ў 17 не згубіцца і ў моладзевай зборнай. Пры гарманічным развіцці і ўвазе з боку трэнераў ён здольны дарасці да першай зборнай. Балазе Скрыпчанка пакуль не баіцца даваць моладзі практыку.
Пры гэтым у канкурэнтах у Сакалоўскага як маладыя футбалісты, так і дасведчаныя. У афіцыйных матчах Скрыпчанка пакуль ставіць на пазіцыю паўабаронцы атакі, аднак у спарынгах Сакалоўскі гуляў і інсайда, і ў апорнай зоне – і, як кажуць відавочцы, усюды нядрэнна сябе выяўляў.
– Па сутнасці, цяпер яго канкурэнтамі можна назваць апорніка Арцёма Быкава, левага паўабаронцу Паўла Сядзько, паўабаронцу атакі Мікіту Дземчанку і цэнтральнага хаўбека з Расіі Ігара Школіка. Сакалоўскі выглядае відавочна не слабейшым за гэтых гульцоў і здольны спакойна іх замяніць, – лічыць трэнер, які назіраў за гульцом. – Па ўсіх кампанентах ён мне нагадвае Драгуна. Той, праўда, больш забіваў, але таксама дзейнічаў у цэнтры паўабароны, ішоў у атакі, біў. Вось і Сакалоўскі гуляе ў такой жа манеры.
10 сакавіка «Дынама» правядзе матч у адказ з БАТЭ ў Кубку. На думку нашых суразмоўцаў, чарговага зʼяўлення Сакалоўскага ў старце выключаць не варта. Па-першае, у прафесійным плане хлопец даказвае, што варты месца. Па-другое, зважаюць на паводзіны футбаліста.
– Нават забіўшы БАТЭ і прынёсшы перамогу, Сакалоўскі не мае прыкмет зорнасці, не хваліцца. Ён разумее, што трэба яшчэ шмат працаваць, даказваць. Таму як быццам і забыўся, што забіў – шчыруе на трэнінгах і далей. Ён рэальна хворы на футбол. Можа, гэта дзіўна, але ў яго няма хобі, нейкіх захапленняў. Ён цалкам адданы футболу. І гэта дае плён. Ды і наогул моладзь у «Дынама» сёння сапраўды вельмі добрая, – падзяліўся меркаваннем адзін з аднаклубнікаў Сакалоўскага.
