Дзесяціборац Краўчанка: «Патраціў нерэальна шмат грошай на аднаўленне на працягу кар'еры»
Дзесяціборац Андрэй Краўчанка распавёў у інтэрв'ю Telegram-каналу «О, спорт! Ты – мир!» пра праблемы са здароўем падчас спартыўнай кар'еры, а таксама пра тое, колькі каштавала аднаўленне.
– Ты на працягу ўсёй кар'еры праходзіў пэўныя выпрабаванні, а цяпер ад іх не пазбаўлены. Не думаеш, што выпрабаванняў было залішне шмат?
– Такі мой шлях. Можна сказаць, я – як Ахілес з яго пятай, таму што ўсе мае праблемы ў кар'еры былі з-за ахілавага сухажылля. Адначасова гэта мая слабасць і сіла.
– Асаблівасць арганізма?
– Думаю, так, асаблівасць будовы арганізма, звязкаў, суставаў. Але я, нягледзячы ні на што, трымаўся доўга, перамагаў, браў медалі. Гэта рыса майго характару – я максімаліст па натуры, ніколі не здаюся. Плюс трэба разумець, што я патраціў нерэальна шмат грошай на аднаўленне. Гэта значыць шмат зарабляў на працягу кар'еры – нямала на здароўе і марнаваў. Мне здаецца, толькі фанат спорту можа так у сябе ўкладваць, не думаючы аб будучыні. Фанат, які не спыняецца ні перад чым. Хаця, па-добраму, мне ўжо ў 2014 годзе трэба было завязваць, пасля перамогі на чэмпіянаце Еўропы. Там таксама была трава ахіла, якую я так у выніку да канца і не вылечыў. Але вырашыў вярнуцца, хоць страціў пяць гадоў спаборніцкай практыкі, не быў у канкурэнтным асяроддзі. У дзесяціборстве гэта практычна крыж на кар'еры, таму што для ўпэўненасці трэба пастаянна спаборнічаць, канкурыраваць на высокім узроўні. У мяне гэтага не было. Калі вярнуўся ў 2019-м, рабіў усё, калі так падумаць, на вопыце.
– Давай вернемся крыху назад і прасочым храналогію тваіх выпрабаванняў. Калі была першая сур'ёзная траўма?
– У пачатку 2010-х, незадоўга да Алімпіяды ў Лондане, тады была траўма правага сухажыллі.
У 2011 годзе паехаў у Францыю на апошні этап сусветнага челленджа, скакаў у даўжыню і пагоршыў траўму, атрыманую яшчэ на зімовым чэмпіянаце Еўропы. І ўсё роўна стаў чэмпіёнам у сямібор'і. Калі вярнуўся ў Беларусь, дактары паглядзелі здымкі і сказалі, што нічога страшнага няма, хутка ўсё само зажыве. Але ішоў час, я спаборнічаў далей, а нічога не загойвалася, балела вельмі моцна. У адзін момант, ужо ў 2012-м, усё ж такі прыняў рашэнне рабіць аперацыю ў Фінляндыі. Сказаў пра гэта кіраўнікам нацыянальнай каманды, службоўцам, прасіў грошы на аперацыю, але ніхто мне не даў ні капейкі. Наколькі памятаю, у міністэрстве спорту хтосьці нават сказаў такую фразу: «Не будзе ён – будзе хтосьці іншы». Гэта мне перадалі словы чыноўнікаў. Ну што ж, у выніку паехаў я ў Фінляндыю за свой кошт, патраціў на аперацыю сем тысяч еўра.
З-за аперацыі і наступнага аднаўлення вымушаны быў прапусціць Алімпіяду ў Лондане. У 2014-м таксама выйграў чэмпіянат Еўропы, зноў траўмаваўся і прапусціў ужо другую Алімпіяду, – распавёў Краўчанка.
