Экс-варатар зборнай Беларусі Туміловіч: «Ажаніўся я толькі таму, што закадзіраваўся – цвярозым рабіць няма чаго»

– Ажаніўся я толькі таму, што закадзіраваўся. Цвярозым рабіць няма чаго. Я пазнаёміўся з першай жонкай, мы доўга сустракаліся. І тады я даведаўся, што такое, ну, падарыць кветкі, схадзіць на спатканне. Ну, на гэта, як бы не было часу, доўгаіграючыя адносіны, там, на перспектыву ты не будуеш. «Малыщ, прывітанне. Зайка, пагналі», – хутка «опа-опа» – усё. Прачнуліся – расталіся.

А тут цвярозае жыццё. Па-першае, я не ведаў, як падысці і што казаць. Па-першае, я вельмі складана ўбудоўваўся ў 29 гадоў у цвярозае жыццё, вельмі складана. Гэта датычылася любой сферы дзейнасці, асабліва жанчын. Калі так у мяне язык падвешаны і мне не трэба было думаць, прыдумляць, складаць, з мяне лілося і ўсё натуральна адбывалася, то цвярозым, кхм, ну…

– А прапанову вы рабілі? Уставалі на калена і гэтак далей...

Першы шлюб – расказваю. З'язджаю ў Бельгію. ##### [блін], гэтыя бельгійцы вакол. З-за бельгійцаў ажаніўся. Прыехаць афіцыйна не распісанымі нельга. Я ў чаканні працоўнай візы – усё, толькі афіцыйны шлюб. Толькі тады ў сям'і ёсць шанц прыехаць да мяне.

У нас зборы ў Мінску, у жонкі прапіска сочынская, у мяне мінская, карацей, у нас зборы, Малафееў на паўдня мяне адпускае. Я з базы ў спартовым гарнітуры, жонка, ну, больш-менш прыбраная, мы ў ЗАГСе, у загадчыцы ў кабінеце, па-мойму нават не было кольцаў. Ну, я з трэніровачнай базы, жонка... «Згодныя?», – так. «Зайка, (пацалунак, – Tribuna.com) усё, я на базу». Вось першы роспіс, – сказаў Туміловіч.