Усе навіны

Двойчы чэмпіёнка Беларусі па выездцы Сафронава: «Мне прыйшлося прадаць аднаго каня, каб утрымліваць двух іншых, каб працягваць падрыхтоўку да спаборніцтваў і ўдзельнічаць у іх»

2 лютага 2023, 14:01

Двойчы чэмпіёнка Беларусі па выездцы Вольга Сафронава распавяла пра сваю кар'еру пасля пераезду ў Польшчу.

– Дзяржава неяк дапамагае развіццю коннага спорту ў Польшчы?

– Калі ты трапляеш у зборную, то дзяржава, вядома, выдзяляе падтрымку, аплачвае ўдзел у турнірах. Але еўрапейскі спорт адрозніваецца ад беларускага тым, што тут больш развіта сістэма спонсарства. Калі чалавек паказвае спартовыя вынікі, то ў яго зʼяўляюцца фундатары, партнёры, дапамагаюць фірмы, якія вырабляюць, напрыклад, амуніцыю.

– А заробак у спартсменаў ёсць?

– Не, яго ніхто не плаціць.

– Гэта значыць, калі ў зборніка няма спонсара, ён сам будзе шукаць грошы, каб утрымліваць коней за свой кошт?

– У конным спорце так і ёсць.

– Калі не сакрэт, як у вас усё ўладкавалася?

– Мне прыйшлося прадаць аднаго каня, каб утрымліваць двух іншых, каб працягваць падрыхтоўку да спаборніцтваў і ўдзельнічаць у іх. Добра, калі я пачала паказваць высокія вынікі, знайшліся партнёры і фірмы, з якімі мы пачалі супрацоўнічаць. Вядома, не скажу, што я ўжо забяспечана цалкам, але пэўная падушка маецца. Коні не галадаюць – гэта галоўнае :).

– І ўсё роўна ў Польшчы вам прасцей жыць і працаваць, чым у Беларусі, дзе была стабільная зарплата ад Мінспорту?

–y Вядома. У тым ліку таму, што мне тут не трэба самой рабіць многія рэчы, якія даводзілася рабіць дома. І гэта дае больш часу для працы менавіта з канямі. То бок, не трэба шукаць сена, пілавінне, прыбіраць бокс у каня, таму што ў Беларусі тыя, хто гэтым займаўся, рабілі гэта, скажам так, не лепшым чынам. Не трэба раўняць манеж, шукаць машыны для перавозкі коней. Усё гэта ўжо арганізавана, што дазваляе мне думаць выключна аб трэніроўках і падрыхтоўцы да турніраў.

– Для ўдзелу ў нацыянальных спаборніцтвах трэба было плаціць стартавы ўзнос?

– Так, але там сумы не вельмі вялікія. Недзе каля 100 злотых за турнір. І ўсё за свой кошт.

– З якімі пачуццямі прадавалі каня?

– Калі зразумела, што гэта неабходна зрабіць, было вельмі складана ў маральным плане. Але, на шчасце, усё склалася так, што конь купіла дзяўчына, якая працягвае са мной трэніравацца. Больш за тое, я нават сама бяру каня, езджу на ім, калі ёсць магчымасць. Усё склалася як нельга лепш, таму што на самой справе не ўяўляла, як гэта так – прадаць сваё дзіця, па сутнасці.

– Утрымліваць коней у Польшчы абыходзіцца даражэй, чым у Беларусі?

– У разы даражэй, кошт ідзе на тысячы еўра. Але людзі тут і зарабляюць у разы больш, а жыццё пры гэтым таннейшае. Тыя ж прадукты таннейшыя. Так што спалучэнне добрае, - сказала Сафронава.