Канстанцін Рудзянок: «Ніхто з гульцоў «Нёмана» дакладна не слабейшы за футбалістаў мінскага «Дынама». Наша легенда Павел Алегавіч Савіцкі вырашаў у адзіночку»

Брамнік «Нёмана» Канстанцін Рудзянок параўнаў склады сваёй каманды і мінскага «Дынама».

– Футбалісты «Нёмана» падчас сезону, як той казаў, дасталі з сябе ўсё?

– Чужая душа – поцемкі. Не ведаю, ці засталіся ў хлопцаў яшчэ нейкія сілы. Папракнуць кагосьці ў тым, што хлопцы не аддавалі ўсяго сябе на полі, мова не павернецца. Разважаў неяк над тым, што казалі пра «Нёмана»: маўляў, у Гродне моцная каманда. І стараўся даць сабе адказ, у чым жа наша сіла. Знайшоў такое тлумачэнне: на пэўных адрэзках сезону лідарскі цяжар на сябе бралі то адны, то іншыя хлопцы. Напрыклад, наша легенда Павел Алегавіч Савіцкі вырашаў зыход матчаў за кошт майстэрства ў адзіночку. Быў перыяд, калі ён не забіваў – і тады за справу браўся Ягор Зубовіч. З'яўлялася праблема з форвардамі – наперад прыбіралі Ваню Садаўнічага, забівалі галы. Здараліся няўдалыя паядынкі, як са «Славіяй», калі на першы план выйшлі абаронцы, без роздумаў клаліся пад удары. Вобразна кажучы, мяч да мяне далятаў скрываўлены. Яшчэ ў нейкі момант прарвала Алімардона Шукурава-паказваў клас у Лізе канферэнцый, забіваў і рабіў «асісты». У гэтым і заключалася сіла «Нёмана» – заўсёды было каму падхапіць яго сцяг. Трэнеры часта кажуць пра сваіх лідараў – аднаго-двух гульцоў. Дык вось у 2023-м у Гродне такіх было вельмі шмат.

– Доўгая лаўка запасных мінскага «Дынама», якой, па сутнасці, хапала яшчэ на адзін якасны склад, і стала вырашальным фактарам у іх карысць?

– А хто сказаў, што ў іх рэзерв лепшы, чым у «Нёмана»? Шчыра кажучы, такая безапеляцыйнасць у сцвярджэннях трохі здзіўляе. Часам тое, што ў трэнера ёсць шырокі выбар выканаўцаў, наогул гуляе злы жарт. Вадзім Скрыпчанка, безумоўна, малайчына, таму што распарадзіўся сваімі футбалістамі ў сезоне пісьменна. І »Дынама« выйграла тытул. Але ў нас жа таксама была дастатковая даўжыня лаўкі, каб ужыўляць у камандны механізм рэзервістаў, якія ўзмацнялі б гульню. У «Нёмане» класны склад. Хтосьці выходзіў на поле часцей, хтосьці радзей. І ўжо сапраўды ніхто з тых, хто быў у калектыве, не слабейшыя за выступоўцаў за «бела-блакітных». Хтосьці ў гэтай гонцы павінен быў апынуцца пераможаным. На жаль, такая доля спасцігла нас. Мы гэта прымаем. Але забываць гэтую паразу ніхто не збіраецца. Усё яшчэ наперадзе – за намі не заржавее, – сказаў Рудзянок.