Дзяніс Шчарбіцкі: «Калі ўпершыню патрапілі на «Арсенал», мандраж быў. Потым згулялі яшчэ тры разы, і ўжо спакойна ставіўся да гэтага»

Беларускі брамнік Дзяніс Шчарбіцкі падзяліўся ўспамінамі пра еўракубкавыя матчы супраць «Арсенала».

– Ты гуляў з «Кёльнам», з «Чэлсі». З «Арсеналам» чатыры разы гуляў, адзін раз нават перамагаў лонданскую каманду. Крута!

– Так. Тады я разумеў, што гэта наш хлеб, наш шанец паказаць сябе. Жадаеш заявіць пра сябе? Станавіся чэмпіёнам у Беларусі і гуляй у еўракубках. Вядома, вялікае задавальненне гуляць з ПСВ, з «Чэлсі», з «Арсеналам». Гэта цудоўная атмасфера! І ў чэмпіянаце Расіі зараз падобная атмасфера. Упершыню патрапіў у заяўку ў Краснадары. Як апынуўся на стадыёне, адразу адчуў настальгію па сваіх гульнях у еўракубках.

– Ёсць цікавыя гісторыі з гэтых гульняў?

– Шмат усяго было, цяжка ўспомніць нешта асаблівае. Памятаю, як за некалькі дзён да гульні з намі «Арсенал» дома гуляў з «Манчэстэр Юнайтэд». Калі мы апынуліся ў гасцявой распранальні на «Эмірэйтс», хлопцы кажуць мне: «Вось яшчэ тры дні таму на тваім месцы сядзеў Давід дэ Хеа». Мы жартавалі, атрымлівалі асалоду ад моманта. І так настройваліся на кожны матч.

– У сезоне-2018/19 вы выйшлі з групы Лігі Еўропы і ў першым матчы 1/16 фіналу абгулялі «Арсенал» 1:0. Быў шанец прайсці далей?

– Варта прызнаць, што ў нейкай ступені нам пашанцавала ў той гульні. У лютым у Беларусі поле далёка не ў ідэальным стане. На ім нам было прасцей гуляць з «Арсеналам». У іх мяч увогуле не трымаўся. У іх на полі ўсё памянялася. Стадыён заспяваў, яны як пачалі нас вазіць.

– У цябе быў мандраж?

– Калі ў першай маёй групе Лігі Еўропы мы патрапілі на «Арсенал», мандраж быў. Бо гэта была мая любімая каманда з дзяцінства. Пасля згулялі яшчэ тры разы, і ўжо спакойна ставіўся да гэтага. Выходзіш на гульню і не думаеш пра суперніка.

– З Пятром Чэхам футболкамі мяняўся?

– Так,удалося атрымаць футболку гэтай легенды. Вісіць у мяне дома. Калі яшчэ з «Чэлсі» гулялі, то хацеў памяняцца футболкамі з Кепай. Ён сказаў: «Так-так, пачакай мяне там». І ўсё, так больш яго і не бачыў. А з Чэхам атрымалася так. Пасля гульні Пётр сказаў: «Давай праз 5 хвілін сустрэнемся ў падтрыбунцы». Я пачакаў 10 хвілін, яго не было, падумаў, што, як і з Кепай будзе. Пайшоў у распранальню. Потым да мяне падышоў адміністратар і сказаў: «Да цябе Чэх прыйшоў». Я выйшаў, а ён мне майку сваю дае. Было вельмі прыемна, – распавёў Шчарбіцкі.