Ягор Шаранговіч: «Люіс паверыў у мяне, калі ўзяў у 18 гадоў на дарослы чэмпіянат свету»

– Год ці два таму паўночнаамерыканскія эксперты перапісвалі гісторыю твайго драфта на прадмет таго, як склалася сітуацыя пасля некалькіх гадоў, хто і як зайграў. Цябе паставілі ў сярэдзіну першага драфта. Хаця цябе выбіралі нават не ў першы, не ў другі, а ў трэці год, пад 141-м нумарам. Ці не было табе на той момант крыўдна? Чаму не ў першы год, не ў другі, а толькі ў трэці, у пятым раундзе і яшчэ 141-м?

– Я думаю, проста яшчэ на той час яшчэ не паказаў добрыя вынікі. Я думаў, што не змагу гэта зрабіць. На той момант, калі быў апошні шанец задрафтавацца, я памяняў агента, перайшоў да Дэна Мэльштэйна.

– Хто да гэтага ў цябе быў?

– Серж Шпаер.

– Не ведаю такога, шчыра.

– Добра, не сутнасць. Гэта таксама асобная гісторыя. Але не будзем.

Калі перайшоў да Дэна, у той момант ужо адыграў дарослы чэмпіянат свету, адыграў год у КХЛ. Адыграў больш-менш. Пасля таго года ў КХЛ Дэн сказаў мне, што мяне, хутчэй за ўсё, задрафтуюць паміж трэцім і пятым раундам.

Вось у той год я ўжо рэальна чакаў свайго драфта, а ў мінулыя, сапраўды кажучы, нават і не чакаў. Крыўдна не было. Толькі, калі ўжо Дэн сказаў, што мяне сапраўды задрафтуюць, тады ўжо чакаў, проста верыў, што мяне нехта забярэ.

– Дэйв Льюіс (экс-галоўны трэнер зборнай Беларусі – Tribuna.com), кажуць, вельмі моцна паспрыяў твайму пераходу сюды – ён ці ледзь не асабіста пераконваў клубы НХЛ, што расце неверагодны беларус. Праўда, што ён быў адным з тых людзей, хто паспрыяў твайму пераезду сюды?

– Наконт клубаў, што ён меў зносіны з кімсьці, шчыра кажучы, я першы раз чую, але ён на самой справе вельмі моцна паспрыяў. Ён паверыў у мяне, калі ўзяў у 18 гадоў на дарослы чэмпіянат свету ў Францыі.

Давяраў мне. Атрымліваецца, я гуляў у 18 гадоў на дарослым ЧС – гэта рэдкасць, калі так давяраюць маладым. Дзякуючы яму і згуляў добра для 18-гадовага.

– Дапусцім усёткі, што ён сапраўды размаўляў з нейкімі клубамі, ты сам на той момант верыў, што можаш быць гульцом НХЛ, што ў цябе ёсць сілы, ці, можа быць, той жа Льюіс падыходзіў і табе казаў, што ты найлепшы, ты павінен, ты ўмееш?

– Ён так, вядома, не падыходзіў. НХЛ – з самага дзяцінства твая мара, твая мэта, да якой ты ідзеш. Калі ты не будзеш верыць у гэта, то ў цябе ніколі не атрымаецца. Трэба было верыць у гэта.

Памятаю, калі гуляў у мiнскім у «Дынама» ў 19 гадоў, мне Джэк Скіле – такі гуляў там – часта казаў, што я гулец НХЛ, буду там сто адсоткаў гуляць, самае галоўнае працаваць, паспрабаваць з'ехаць у НХЛ. Памятаю заўсёды яго словы, – сказаў Шаранговіч.