Tribuna/Футбол/Блогі/О духе времени/Дзе сёння тыя дзеячы, якія збіраліся з «Белшынай» караць БАТЭ і «Шахцёр», а ў выніку ўцяклі і пакінулі клубу вялізны доўг

Дзе сёння тыя дзеячы, якія збіраліся з «Белшынай» караць БАТЭ і «Шахцёр», а ў выніку ўцяклі і пакінулі клубу вялізны доўг

Аргенцінскія футбалісты таксама не надта ўзляцелі.

Аўтар — bytribuna com
11 верасня, 15:00
Дзе сёння тыя дзеячы, якія збіраліся з «Белшынай» караць БАТЭ і «Шахцёр», а ў выніку ўцяклі і пакінулі клубу вялізны доўг

У першай палове 2016 года ў Бабруйску была разыграная непрацяглая камедыя. У мясцовы футбольны клуб прыйшлі ці то інвестары, ці то менеджары з намерам заняць вядучыя пазіцыі ў чэмпіянаце Беларусі: «пакараць БАТЭ і «Шахцёр», прабіцца ў еўракубкі. Пад гэтую справу падпісалі многіх вядомых айчынных выканаўцаў, а таксама запрасілі групу легіянераў з Лацінскай Амерыкі. У выніку «Белшына» заваліла старт сезону, галоўны трэнер збег, а тройка менеджараў-інвестараў Сяргей Новікаў – Міхаіл Сауцін – Цемур Хінтуба ў сярэдзіне лета пакінула Бабруйск, пакінуўшы пасля сябе непрыемны фінансавы след. Вось чым сёння жывуць асноўныя персанажы той гісторыі.

Сяргей Новікаў

Кім быў у «Белшыне»: кіраўнік праекту, агент, яшчэ называў сябе інвестарам

Чым запомніўся. Да таго, як зʼявіцца ў Бабруйску, думаў запусціць праект у Мінску. Сурʼёзную цікавасць ва ўраджэнца Магілёва, які да таго моманту ўжо 10 гадоў працаваў у футболе менеджарам і агентам, выклікалі «Крумкачы». Дзяніса Шунто не задаволіла тое, што патэнцыйны спонсар жадаў прывесці сваіх кіраўнікоў і гульцоў у каманду, якая толькі папоўніла вышэйшую лігу. У выніку Новікаў пераключыўся на Бабруйск, куды і адправіўся разам з партнёрамі па кампаніі «СТМ-Спортменеджмент» Міхаілам Савуціным і Цемурам Хінтубай.

Пасля зʼяўлення гэтага трыа ў Бабруйску пачаўся сурʼёзны рух: масавы прагляд футбалістаў, у тым ліку знакамітых, новы трэнерскі штаб, мэта – выйсці ў Лігу Еўропы. У 2019 годзе па плане была перамога ў чэмпіянаце. Не дзіўна, што ў складзе «Белшыны» апынуліся кліенты Новікава. Напрыклад, Леандра Торэс, Джаэль Фамейе і Аляксей Гаўрылавіч.

Але ўсё скончылася вельмі хутка. У сярэдзіне сезона-2016 агент з партнёрамі пакінуў «Белшыну», а праз пару месяцаў «СТМ-Спортменеджмент» спыніла існаванне. Пасля сябе Новікаў пакінуў кучу праблем, з якімі «Белшына» разграбалася гадамі (напрыклад, уляцела на 170 тысяч еўра за аргенцінца Факунда Самарʼяна, які ў Бабруйску так і не загуляў).

Сяргей Новікаў у цэнтры

Чым займаецца сёння. З канцамі з беларускага футбола Новікаў не знік. У далейшым супрацоўнічаў з брэсцкім «Дынама» дзякуючы наладжаным адносінам з бізнесменам Аляксандрам Зайцавым, паўдзельнічаў у жыцці «Гомеля», быў блізкі да мінскага «Дынама». Ва ўсіх гэтых клубах засвяціліся кліенты Новікава і кампаніі: Нівалда, Асучукву, Дуартэ, Кужаль, Афааква, Роша, Навалоўскі і іншыя (і не ўсе яны зайгралі). Таксама Новікаў зімой 2017-га прапаноўваў кіраўніцтву АБФФ у якасці трэнера зборнай Валерыя Карпіна замест звольненага Аляксандра Хацкевіча.

Сёння Новікаў працягвае сумесную агенцкую дзейнасць з Хінтубай, у тым ліку на казахстанскім рынку. У 2018 годзе некалькі іх кліентаў гулялі ў «Кайраце» і былі на вядучых ролях. Тады ж тандэм прыводзіў галоўнага трэнера іспанца Херарда Нуса і гульцоў у «Іртыш», у тым ліку прыладкаваў беларуса Сяргея Кісляка. Аднак супраца з камандай з Паўладара аказалася змазанай: тая разам з кліентамі Новікава/Хінтубы вылецела з прэмʼер-лігі па выніках «стыкаў».

Што датычыцца ўзаемадзеяння з Сауціным, то, паводле звестак нашых крыніц, два гады таму партнёры пры вырашэнні нейкіх трансферных пытанняў жорстка пасварыліся, і сёння не тое, што не вядуць сумесных спраў, але і проста не маюць зносін.

Новікаў перыядычна мільгае ў беларускай прэсе: называў Ягора Карпіцкага найлепшым форвардам Беларусі, хваліў маладых гульцоў «Мінска» Максіма Касараба і Юлія Кузняцова (абодва па інфармацыі Transfermarkt належаць малавядомай кампаніі FootballSpace), а таксама абараняў свайго кліента галкіпера Данілу Сокала, якога нібыта «выхоўваюць» у «Славіі». Таксама не без дапамогі Новікава галоўным трэнерам «Арэнбурга» некалькі гадоў таму стаў чэх Марцэл Лічка, а сёлета пры пасярэдніцтве агента ён узначаліў маскоўскае «Дынама».

Уладзімір Яжураў, 63 гады

Кім быў у «Белшыне»: галоўны трэнер

Чым запомніўся. Афіцыйна быў прадстаўлены галоўным трэнерам каманды 20 студзеня 2020 года, хаця пазней прызнаваўся, што паклікалі яго ў Беларусь яшчэ да Новага года, «але ў той час было невядома, у якую менавіта каманду». За плячыма Яжурава была багатая трэнерская карʼера, якая пачалася яшчэ ў 1992 годзе. Спецыяліст працаваў з рознымі клубамі Таджыкістана і Узбекістана, з юнацкай і моладзевымі зборнымі Таджыкістана, займаў пасады памочніка трэнера, галоўнага трэнера, селекцыянера ў расійскіх «Рубіне», «Балтыцы», «Нафтахіміку», «Енісеі». І вось якраз пасля этапу ў Краснаярску Яжураў аказаўся ў Бабруйску.

Спецыяліст быў упэўнены, што «Белшына» будзе змагацца за медалі, і збіраўся ператварыць клуб з паўаматарскага ў прафесійны. Праўда, менш як праз тры месяцы Яжураў пакінуў «Белшыну», а ягоныя абавязкі прыняў Вячаслаў Герашчанка. Да таго моманту бабруйцы паспелі вылецець з чвэрцьфіналу Кубка, а таксама стартаваць у чэмпіянаце нічыёй з «Крумкачамі» і паразай ад «Віцебску». Яжураў казаў, што прыняў рашэнне пакінуць калектыў «па сямейных абставінах» яшчэ да матчу з «паўночнікамі», а менеджар клуба Новікаў запэўніваў, што ўсё гэта часова і ніхто трэнера ў адстаўку не адпраўляе. Аднак больш у Бабруйску Яжураў не абʼяўляўся.

Чым займаецца сёння. Ужо праз пару месяцаў Яжураў стаў асістэнтам галоўнага трэнера «Енісея» Андрэя Ціханава. Затым тандэм адправіўся ў «Крылы Саветаў». Самарскі этап расцягнуўся да кастрычніка 2018-га. Пасля Яжураў апынуўся ва ўжо знаёмым «Рубіне», дзе ўзначаліў дубль, а заадно выконваў абавязкі метадыста клубнай акадэміі. З маладзёжкай спецыяліст праваліўся – 14-е месца з 16 пры пяці перамогах у сезоне-2019/20.

У кастрычніку 2020-га Яжураў абʼявіўся ў «Астане», дзе зноў стаў памочнікам Ціханава. У лістападзе наступнага года Ціханава звольнілі і два тыдні Яжураў выконваў абавязкі галоўнага трэнера. Паспеў правесці два матчы (у паўфінале Кубка Казахстану прайграў «Кайрату» двойчы па 0:3) і таксама пакінуў клуб. Ад лістапада-2021 знаходзіцца ў статусе беспрацоўнага.

Віталь Булыга, 43 гады

Кім быў у «Белшыне»: гуляючы трэнер, нападаючы, капітан каманды

Чым запомніўся. Адзін з галоўных пілігрымаў беларускага футбола (за карʼеру пагуляў у 10+ клубах Беларусі і Расіі) яшчэ ў 2012-м правёў 12 матчаў за «Белшыну» (чатыры галы і шэсць асістаў у чэмпіянаце і Кубку), а пасля пакаціў у Расію. Але ў 36 вярнуўся ў Бабруйск з Новікавым – сваім таварышам па родным Магілёве. Менавіта Булыга на сустрэчы з заўзятарамі і журналістамі перад сезонам-2016 расказваў пра тое, што Бабруйск хоча «пакараць БАТЭ, «Шахцёр» і астатнія каманды». Па пратэкцыі Булыгі ў калектыве аказаліся практычна ўсе беларускія выканаўцы: Антон Амельчанка, Міхаіл Афанасьеў, Мікіта Букаткін, Сяргей Канцавы і іншыя.

У «Белшыне» узроставы форвард стаў капітанам і ў тыя паўгода, што за яе выступаў, выглядаў нядрэнна. У чэмпіянаце зʼявіўся на полі ў 14 матчах (у 12 – з капітанскай павязкай), 10 адгуляў цалкам, забіў шэсць галоў і зрабіў тры перадачы.

Свой апошні матч за «Белшыну» Булыга правёў 3 ліпеня 2016-га, а затым пакінуў клуб, як і ягоныя таварышы – так званыя інвестары. У наступным годзе футбаліст завяршыў карʼеру.

Чым займаецца сёння. З футбола не сышоў. Пару гадоў кіраваў сумесна з іншым экс-гульцом зборнай Беларусі Дзянісам Коўбай футбольнай школай у Мінску, быў начальнікам, а пасля спартовым дырэктарам у сталічным «Дынама» (і тады ж побач з клубам знаходзіўся Новікаў), працаваў трэнерам-селекцыянерам у «Тамбове», памочнікам трэнера ў «Кубані», адкуль са штабам сышоў у жніўні 2021-га.

Яшчэ Булыга праводзіць індывідуальныя трэнаванні для аматараў футбола, прычым і для дзяцей, і для дарослых. З мінулага года працуе ў структуры маскоўскага «Дынама» – расійскі клуб адкрыў філіял у Мінску, дзе дзяцей 2011/12 гадоў нараджэння трэнуе Булыга. Як адзначаў у інтэрвʼю экс-нападаючы, робіць ён гэта нібыта для душы, бо яму падабаецца важдацца з хлопцамі.

Сам таксама часам гуляе – удзельнічае ў розных ветэранскіх турнірах, выступаючы за каманду БСК з Белгарада. У чэрвені мінулага года стаў найлепшым нападаючым «Кубка Белгарадскай будаўнічай кампаніі» (уласна, БСК). У ліпені гэтага года расійская каманда заняла ў Магілёве першае месца на турніры ў гонар Дня Незалежнасці Беларусі (за БСК акрамя Булыгі выступалі легенды «Дняпра» Яўген Капаў і Уладзімір Шунейка).

Ну а зусім нядаўна Булыга стаў гульцом каманды DMedia (прынамсі ў пачатку жніўня быў прадстаўлены ў такой якасці), праўда, па нашай інфармацыі, не правёў ніводнага трэнавання ў складзе праекту.

А дзе бабруйскія аргенцінцы?

Цэнтральны паўабаронца Факунда Самарʼян прыбыў у Беларусь 19-гадовым з «Бока Хуніёрс II» і, па сутнасці, нічога, акрамя вялікіх фінансавых праблем у далейшым, «Белшыне» не прынёс. У Бабруйску адыграў 10 матчаў (у сярэднім – 53 хвіліны на полі), зарабіў два пункты (1+1) і адну жоўтую картку. За Бабруйск перастаў гуляць пасля першага круга, але афіцыйна сышоў толькі ў пачатку 2017-га, пасля чаго падпісаў кантракт з Central Norte з трэцяй лігі Аргенціны. За каманду гуляў да 1 ліпеня 2019-га, а затым у 24 гады завяршыў карʼеру. Пасля скончыў школу трэнераў у Аргенціне, сёння зʼяўляецца тэхнічным дырэктарам усё таго ж Central Norte.

Яшчэ адзін выхаванец «Бокі», левы паўабаронца Матыяс Сарагоса, таксама ў Бабруйск прыехаў, калі яму было 19. Прабыў з «шыннікамі» да 26 ліпеня 2016-га. За гэты час у васьмі матчах забіў адзін мяч і зрабіў два асісты. Далей на паўгода вярнуўся ў родны клуб «Бока Хуніёрс», дзе, па сутнасці, толькі лічыўся, але не гуляў. Затым быў кантракт з «Бостан Рывер» з Прымеры Уругвая (15 матчаў, два галы). Ну а з канца жніўня 2018-га Матыяс выступае за аргенцінскі клуб Ferrocarril Midland з Д4.

Куды цікавей склалася постбабруйская карʼера ў Леандра Торэса. На момант падпісання кантракту з «шыннікамі» паўабаронцу атакі было 26. За «Белшыну» экс-гулец клубаў Аргенціны, Чылі, Эквадора, Тайланда выйшаў у 16 матчах, але зарабіў толькі дзве жоўтыя карткі. 26 ліпеня 2016-га перайшоў у брэсцкае «Дынама», з якім у 2017-м стаў уладальнікам Кубка Беларусі, згуляў у еўракубках і за 50 матчаў забіў 14 галоў і аддаў 9 перадач. З Брэста па факце збег і не захацеў вяртацца праз дэпрэсію дачкі, нягледзячы на дзейны кантракт. ФІФА у выніку дазволіла гульцу выступаць за іншыя каманды. Так Торэс пачаў свой шлях па Д2 і Д3 Мексікі. Праўда, вось ужо паўтара года ён не выступае на прафесійным узроўні.

Іншыя пасты блога

Усе пасты