Вось як Бага зараджае «Шахцёр» у распранальні: свінячае сэрца, сівы палавы орган і шмат мацюкоў
Назваў вялікім адданага лекара рэжыму, адаслаў да разгрому «Барсы» «Рэалам».
24 красавіка выйшла чарговае відэа пра антураж матча «Шахцёра». Для клуба іх робяць рэгулярна, і звычайна там няма чагосьці звышцікавага – нам давялося паглядзець нямала ролікаў мінулага сезона для паста пра Яўгена Култаева-малодшага, калі што.
Аднак менавіта новы ролік варта было паглядзець дзеля спічу Аляксея Багі з распранальні ў канцы. Такім заведзеным, як пасля разгрому «Энергетыка-БДУ» (4:1), трэнер бывае далёка не заўсёды – у падобных відэа ўжо бывалі яго прамовы, усё праходзіла спакойна. Зрэшты, Бага зладзiць стэндап умее – нагадваў на прэс-канферэнцыях і ў гэтым сезоне.
Цяперашнi выступ Багі, калі б яго не здымалі, дакладна ўвайшоў бы ў фальклор белфутбола – пра такія зрывы, якія застаюцца толькі ў памяці гульцоў, яны расказваюць у інтэрв'ю і праз гады. Што ў распранальнях часцяком бурна і нецэнзурна лаюцца, таксама далёка не сакрэт – але Бага ўсё роўна ўразіў: за 47 секунд прамовы ён, па нашых падліках, ужыў 28 мацюкоў (праўда, з-за заглушак цішынёй ад «Шахцёра» мы маглі трохі памыліцца, але ўсё роўна паказчык відавочна больш за адзiн мат у дзве секунды). Поўную расшыфроўку можна прачытаць па спасылцы ніжэй – але лепш паглядзець, вядома (цісніце сюды).
19 разоў мацюкнуўся Бага, звяртаючыся да Мікіты Капленкі, які коўча ###### [дастаў]. Праўда, аголенага па пояс футбаліста прэтэнзіі трэнера, здаецца, не палохалі, а, наадварот, весялілі.
Паўабаронца «Шахцёра» на 51-й хвіліне прывёз пенальці ў свае вароты (з яго «Энергетык-БДУ» скараціў сваё адставанне да 1:2, і да гола Паўла Забеліна на 66-й Багу відавочна было нервова). За секунду да гэтага моманту «гарняк» Дамінік Дынга прымусіў упасці «студэнта» Іллю Грышчанку – суддзя Аляксей Кульбакоў вырашыў, што ўсё чыста, а мяч адскочыў да Капленкі. Але той замест вынасу са штрафной лёгка пакаціў мяч у бок – а следам, спрабуючы ўсё ж вынесці, заехаў па нагах падаспелага Амірбека Бакаева, і Кульбакоў тут жа паказаў на «кропку» (адзнака 2:47).
Да канца спіча Бага ўспомніў, што «яйкі сівелі» у яго і пасля 49-й хвіліны. Мабыць, гэта адсылка да матчу з «Гомелем» – менавіта на гэтай часавай адсечцы Дзяніс Казлоўскі зраўняў лік з пенальці ў вароты «гарнякоў», і матч у выніку завяршыўся 1:1. «Наварыў» тады Забелін – таксама вельмі неакуратна махнуў, як выражаецца Бага, «ялдой» у сваёй штрафной (адзнака 5:20).
Крытыку Капленкі Бага пабудаваў на тым, што гулец давядзе да «інстытута транспланталогіі органаў» – калі быць зусім дакладным, дзяржустанова называецца «Мінскі навукова-практычны цэнтр хірургіі, транспланталогіі і гематалогіі». Яна сапраўды знаходзіцца фактычна «праз дарогу» ад стадыёна РЦАР-БДУ, у распранальні якога Бага распінаў падапечнага.
Багам, якому ад гульні Капленкi хацелася «ісці перасаджваць сваё сэрца на свінячае», быў згаданы і хірург Алег Румо – на думку трэнера, «вялікі, найлепшы ў свеце». Наўрад цi такія людзі, як трансплантолагі, спаборнічаюць паміж сабой за нейкае першынство – ідэальна, каб яны ўсе былі найлепшымі, бо тады будзе выратаваная найбольшая колькасць людзей. Але 52-гадовы дырэктар дзяржцэнтра Румо – сапраўды выдатны спецыяліст: ён асабіста праводзіў гістарычныя для Беларусі перасадкі печані, падстраўнікавай залозы, унікальную аперацыю па адначасовай перасадцы печані і ныркі і іншыя не менш складаныя хірургічныя ўмяшанні. Яго цэнтр правёў ужо каля тысячы перасадак толькі печані – у дзяржСМІ згадвалі, што прыкладна ў кожнай чацвёртай удзельнічаў асабіста Румо. Медык расказваў, што для падтрымання неабходнай для такой складанай працы формы ён займаецца спортам па пяць разоў на тыдзень.
Аднак пры ўсіх сваіх прафесійных добрых якасцях Румо даўні і трывалы прарэжымнік. З 2016-га хірург застаецца членам парламента Лукашэнкі, дзе ўваходзіць чамусьці ў камісію па «міжнародных справах» і рэжымнай бяспецы – там жа засядае і галоўны дабрадзей «Шахцёра» Багі, гендырэктар «Беларуськалія» Іван Галаваты. Румо даўно адстойвае рэжымныя інтарэсы ў інтэрв'ю – напрыклад, у 2017-м казаў, што «ў апазіцыі не за краіну хвалююцца, для іх галоўнае – укусіць [рэжым] за тое, да чаго дацягнуцца». У 2020-м, як і ў 2010-м, і ў 2015-м, ён стаў даверанай асобай Лукашэнкі на выбарах – і перад імі распавядаў, што хоць ёсць «краіны нашмат больш дэмакратычныя», але адтуль нібыта просяцца ў Беларусь на лячэнне, а пры рэжыме ўсім павінна быць добра, бо «няма ні войнаў, ні голаду» (крайняя беднасць не грані голаду ў многіх беларусаў была ўжо тады, у вайну Лукашэнка ўцягне тэрыторыю краіны менш чым праз два гады), а на 800 рублёў нібыта можна пражыць удваіх, здымаючы кватэру (калі пры гэтым не есці – то можна, вядома). Асабліва крывадушным ад лекара было сцвярджэнне пра нібыта пераможаны каранавірус, ад якога масава паміралі беларусы, пакуль Міністэрства аховы здароўя Лукашэнкi прыдумляла, як занізіць статыстыку пра гэта, не забываючыся зарабіць на тэстах.
Паслявыбарчы гвалт рэжыму ў 2020-м ніяк не змяніў пазіцый Румо. У сакавіку 2021-га ён разам з прарэжымным паралімпійцам Аляксеем Талаем і экс-веласіпедысткай Наталляй Цылінскай увайшоў у камісію, якая прыдумляла, як перапісаць пад Лукашэнку «канстытуцыю», хаця рэжым і так круціў ёй як хацеў. Тут Румо прымудрыўся абурыць нават прарэжымнікаў – хацеў прапісаць, што беларусы абавязаны самі клапаціцца пра сваё здароўе. У выніку ў «канстытуцыі» з'явілася фармулёўка «грамадзяне клапоцяцца» – але толькі пасля «гарантыі» «лячэння за кошт дзяржаўных сродкаў».
Незадоўга да «рэферэндуму» Румо даў інтэрв'ю, у якім радаваўся, што будзе «зафіксавана, што грамадзяне нешта павінны дзяржаве, напрыклад, паважаць дзяржсімвалы», пасля чаго нібыта «ні ў кога не ўзнікне жадання ў негатыўным ключы выказвацца пра сваю Радзіму». Але самай феерычнай заявай было тое, што лекару нібыта скардзіліся на абмежаванні для Лукашэнкі (ён у сваю «канстытуцыю» дазволіў закласці канец свайго кіравання аж у 81 год), а Румо з-за гэтага «даводзілася тлумачыць людзям, што змяняльнасць улады – важная рэч» (якая ж альтэрнатыўная рэальнасць, а). Неўзабаве пачалася вайна ва Украіне, якая з 24 лютага 2022-га працягваецца Расiяй з выкарыстаннем тэрыторыі Беларусі, – Румо калісьці распавядаў, што «любыя змены, звязаныя з кровапраліццем», для яго «выключаныя», але пра вайну, як і пра рэпрэсіі ў Беларусі, паспяхова маўчыць.
Апроч іншага, Румо рэгулярна з'яўляецца на дзяржТБ
Успомніў Бага і пра яшчэ аднаго чалавека – галоўнага трэнера мадрыдскага «Рэала» Карла Анчалоці. Беларускі коўч працытаваў фразу італьянца з яго прамовы ад 5 красавіка. Акалічнасці ў двух спецыялiстаў былі з папраўкай на ўзровень падобнымі: казалі адразу пасля матча сваёй каманды, дзейснага чэмпіёна краіны, са срэбным прызёрам мінулага сезона, якога разграмілі ў гасцях, забіўшы чатыры мяча (праўда, «Рэал» ад «Барселоны», пра якую гаворка, яшчэ і не прапусціў – з іншага боку, у мадрыдцаў не было Капленкi).
Анчалоці тады павіншаваў каманду, сказаў, што ўвесь штаб ёй ганарыцца, нагадаў, што перадматчавы настрой як на фінал быў хітрасцю (мадрыдцы выбілі каталонцаў у паўфінале Кубка Іспаніі), а рэальны фінал наперадзе. А скончылася ўсё крыкам Анчалоці: «Día libre mañana», – што значыць: «Заўтра выхадны». Гэта выклікала эйфарыю ў распранальні «Рэала» – і відавочна запомнілася Багу.
Яшчэ да пачатку сезона журналіст Мікалай Хадасевіч адзначаў, што для яго галоўная якасць Багі – гэта ўменне «выбудоўваць камунікацыю з кім заўгодна на нейкім неверагодным узроўні», і што толькі яго «жыццёвая ўраўнаважанасць можа дазволіць стабілізаваць калектыў». Незадоўга да выхаду відэа з распранальні «Шахцёра» Хадасевіч сказаў, што ўнутры каманды «нармальныя настроі». Цалкам магчыма, што гэта дасягаецца і вясёлымі перформансамі – рэакцыя каманды паказвае, што актуальныя жарты трэнера, як пра «залатую кнопку» YouTube за такую прамову, знаходзяць патрэбны водгук.
