Пеп нарэшце выйграў ЛЧ з «Ман Сіці». Засталося толькі прыехаць на фотасесію з кубкам у Стамбуле
Ідэальная праца.
«Манчэстэр Сіці» разграміў «Рэал» у матчы ў адказ у паўфінале Лігі чэмпіёнаў з лікам 4:0 – уражвае!
Уражвае, што гэты разгром дзейнага ўладальніка тытулу практычна не выклікае эмоцыі здзіўлення. Нягледзячы на нічыю ў першым матчы, было ўстойлівае адчуванне, што да гульні ў Манчэстэры «гараджане» падыходзяць у статусе прыстойнага такога фаварыта. У «Мадрыда» было не так шмат варыянтаў на выніковы поспех – тут альбо Куртуа выдае чарговы матч жыцця, а Віні і Бензема арганізуюць гол у адной з нешматлікіх контратак, альбо Куртуа проста выдае матч жыцця, ратуючы не толькі на працягу 120 хвілін, але і ў серыі пенальці. Цібо ў выніку сапраўды быў на вышыні, але цуду не здарылася – Пеп дамогся свайго, «вухасты» зноў будзе ў Манчэстэры, упершыню за 15 гадоў. Але цяпер у блакітнай частцы горада.
Трэба толькі асабіста прыехаць і забраць трафей – 10 чэрвеня, Стамбул. Праграма мерапрыемства простая: 90 хвілін кардыё, 30-40 хвілін пазавання з кубкам і медалямі, а затым дадому.
Давайце адразу патлумачым – я не хейтэр «Інтэра». Нягледзячы на не самы пераканаўчы і не самы відовішчны футбол, каманда Індзагі была для мяне адной з найсімпатычнейшых у гэтым сезоне ЛЧ. Мне спадабаліся перамогі над «Міланам» з невялікай колькасцю момантаў, спадабалася нават супрацьстаянне з «Порту», калі са скрыпам удалося пралезці далей. Мне шчыра падабаецца бадзёры Лаўтара, мудры Джэка, здольны адным дотыкам або правільным размяшчэннем корпуса абвастрыць сітуацыю, Дымарка і Думфрыс на флангах, якія не стамляюцца, адзін з найразумнейшых і найсучаснейшых брамнікаў Еўропы Анана. Жадаю ўсім гульцам «нерадзуры» падысці да фінальнай сустрэчы ў сваёй найлепшай форме ў кар'еры. Але не веру, што гэта хоць неяк дапаможа ў супрацьстаянні з такім «Сіці».
У «Формуле-1» адным з галоўных сакрэтаў поспеху ў гонцы з'яўляецца праца з шынамі. Пілот можа выставіць самыя агрэсіўныя наладкі рухавіка, адарвацца ад пераследніка на 10-15 секунд ужо да траціны дыстанцыі, але яшчэ цалкам рэальна, што ён усё роўна не выйграе і нават праляціць далёка міма подыума. Таму што чым хутчэй едзе балід, тым больш складана правільна ўхапіць кропку тармажэння, не наехаць на парэбрык і пазбегнуць іншых момантаў, якія псуюць шыны круг ад круга. Чым хутчэй сапсуюцца шыны, тым хутчэй давядзецца ехаць на піт-стоп (нават не на адзін), які забірае шмат каштоўных секунд. Мабыць, самым разумным пілотам «Формулы-1» па працы з шынамі дагэтуль з'яўляецца Фернанда Алонса.
Гвардыёла – Алонса ў свеце Лігі чэмпіёнаў. Ён, як ніхто іншы, умее складаць стратэгіі супрацьстаянняў. Ён ведаў, калі неабходна выставіць агрэсіўныя наладкі. 13 перадач «Рэала» за стартавыя 15 хвілін матча як мінімум надоўга запомняцца, як максімум – стануць мемам і ўвойдуць у гісторыю. Разлік на хуткі гол не спрацаваў, але гаспадары расцягнулі адрэзак актыўнага разарвання гасцей на іх палове да 23-й хвіліны, калі Бернарду зрабіў тое, што павінен быў рабіць Холанд некалькімі хвілінамі раней. А аператары падарылі «Сіці» выдатны кадр для карціны ў клубным музеі – так выглядае найлепшы вінгер планеты са статыстыкай 23+21 у сезоне пасля першай паловы тайма паўфіналу ЛЧ.
Пасля гэтага «гараджане» істотна зменшылі абароты – і ашукалі гэтым гасцей. Другі гол Сілвы супакоіў усіх – і мясцовых заўзятараў, і гульцоў «Сіці», і Пепа, і «Рэал».
Калі на табло была ўжо гадзіна матча, пры ліку ўсяго толькі 2:0 не супраць «Эвертана», а супраць «Рэала», манкуніянцы ўжо не саромеліся гуляць пятамі: вось Родры такім незвычайным чынам спрабуе выратаваць мяч, які ідзе ў аўт. Сілва падобным рухам разганяе атаку, аддаўшы на Дэ Бруйнэ, а яшчэ крыху пазней Ілкай у штрафной пляцоўцы суперніка пяткай знаходзіць Холанда, але Куртуа зноў цягне. У вачах Пепа і дзеяннях гульцоў чыталася небывалая расслабленасць, задавальненне ад сябе і неверагодная ўпэўненасць у трыумфе. А колькі разоў такіх самаўпэўненых каралі пры ліку 2:0! Але ў гэты вечар не было адчування, што «гараджане» дадуць сябе пакараць хаця б адным прапушчаным. Куды лепш уяўлялася, што ў «сметанковых» не атрымаецца пазбегнуць разгрому. Так і здарылася, калі Пеп ізноў вырашыў крыху падняць тэмп гульні.
Той факт, што Холанд завяршыў гэты паўфінал з нулём галоў, але «Сіці» ўсё роўна ўпэўнена прайшоў – яшчэ адна дрэнная навіна для «Інтэра». Вы можаце кінуць адразу ўсё трыа Бастоні – Ачэрбі – Дарміян на аднаго толькі Эрлінга, а таксама папрасіць Дымарка і Думфрыса апускацца ніжэй. Але ўсё роўна знойдзецца які-небудзь Сілва, які адшукае шчыліну, каб прыняць геніяльны пас Дэ Бруйнэ. Або сам Кевін проста расчахліць сваю гармату, як гэта было ў Мадрыдзе. А можа, гэта зробіць Родры, як у першай гульні супраць «Баварыі». Варыянтаў – мора. Пеп лепш за іншых умее перамяшчаць акцэнты ў гульні ў выпадку, калі кагосьці з лідараў наглуха закрываюць або ўмоўны Дэ Бруйнэ проста ўстане з ложка не з той нагі менавіта ў дзень намінальнага фіналу ЛЧ. «Сіці» мае з дзясятак запасных планаў, якія ён выкарыстоўвае і падчас сезона ў цэлым, і падчас матчаў у прыватнасці. Чаго дакладна нельга сказаць пра «Інтэр», чыя слабая гнуткасць ужо прыводзіла да серыі няўдач не так даўно.
Фінал ЛЧ 2022/23 у любым выпадку быў бы місматчам. Стратэг Гвардыёла зноў прадумаў так, каб пік формы яго каманды выпаў на красавік і травень. Паўфінал «Манчэстэр Сіці» – «Рэал» называлі заўчасным фіналам не проста так. Але пасля правільнага размеркавання сіл супраць адной з наймацнейшых каманд апошніх гадоў у англічан атрымалася перамагчы без вялікіх праблем.
Вядома, зараз можна ўзгадаць фінал супраць «Чэлсі», калі манкуніянцы таксама здаваліся відавочнымі фаварытамі. Але гэта была іншая каманда «Сіці». Вельмі падобная да цяперашняй, але ўсё ж з больш прыкметнымі заганамі і патэнцыйнымі слабасцямі.
Мне падабаюцца гісторыі зборнай Грэцыі, «Лестэра» і «Порту», але я ўвогуле не бачу варыянтаў, пры якіх Скот Карсан як мінімум яшчэ на год застанецца адзіным гульцом «Сіці», які выйграваў ЛЧ. Настолькі магутная гэтая каманда і гэты трэнер прама цяпер.
Фота: The Sun, скрыншот MEGOGO
