Былы гулец зборнай Польшчы плануе зрабіць татуіроўку з партрэтам Шпілеўскага – ужо ёсць візуалізацыя ідэі

31-гадовы польскі футбаліст Яцэк Гуральскі ў свой час пагуляў за мясцовую «Ягелонію», балгарскі «Лудагорэц», казахстанскі «Кайрат» і нямецкі «Бохум». З 2016 па 2022 год паўабаронца выступаў за нацыянальную зборную і правёў у яе складзе 21 матч, у якіх забіў адзін гол.

Бягучы сезон футбаліст праводзіць у кракаўскай «Вечысце», якая гуляе ў трэцім дывізіёне Польшчы.

На днях Гуральскі даў інтэрв'ю мясцоваму парталу «Łączy nas piłka», у якім сярод іншага падзяліўся сваёй незвычайнай ідяй – зрабіць татуіроўку з партрэтамі людзей, якія не проста паўплывалі на яго кар'еру, але і дапамаглі яму ў жыцці.

Маштабная татуіроўка павінна быць выканана ў стылі палароідных фатаграфій людзей, прылепленых да спіны скотчам. Сярод партрэтаў ёсць фота трэнераў зборнай Польшчы Адама Навалкі, які першым выклікаў Гуральскага ў нацыянальную каманду, і Ежы Бжэнчэка, пры якім ён даволі рэгулярна гуляў у зборнай і зарабіў замежны трансфер.

Знайшлося месца на спіне і для яшчэ аднаго трэнера зборнай Чэслава Міхневіча. Гуральскі перакананы, што калі б не траўма, то трэнер узяў бы яго на чэмпіянат свету ў Катар. «Ён заўсёды ставіўся да мяне вельмі справядліва, і я хачу падзякаваць яму за гэта».

Польскі трэнер Міхал Прабіржа дапамог паўабаронцу перабрацца з «Віслы Плоцк» у «Ягелонію», якая выступала ў Экстракласе. Тады трансферны кошт гульца складаў 100 000 еўра і за ім не было чаргі з жадаючых, а Прабіржа рызыкнуў. «Дзякуючы яму я пасля патрапіў у нацыянальную зборную», – тлумачыць Гуральскі.

Ёсць у планах месца і для трэнераў, з якімі футбаліст працаваў на ранніх этапах сваёй кар'еры. З Марцінам Качмарэкам ён рабіў свае першыя крокі ў дарослым футболе ў Плоцку. Трэнеры Роберт Томчак і Марцін Мачкоўскі вялі хлопца ў юніёрскіх камандах «Завішы Быдгашч».

«Гэта вельмі добрыя людзі, якім я шмат чым абавязаны, я да гэтага часу падтрымліваю з імі сувязь. У «Вікторыі Каронава», у трэцяй лізе, мяне вёў Збігнеў Стэфаняк. Я правёў з ім шэсць месяцаў, ён вазіў мяне на трэніроўкі» – успамінае гулец.

Знайшлося месца і для тых, з кім Гуральскі дайшоў да тытулаў у Казахстане ў складзе алмацінскага «Кайрата» – трэнера Аляксея Шпілеўскага і прэзідэнта Кайрата Барнабаева.

«Аляксей Шпілеўскі даў мне шанец у «Кайраце», пры ім я выйграваў трафеі ў Казахстане і выступаў у еўракубках. Дапаўняе карціну прэзідэнт Кайрат Барнабаеў, якога я да гэтага часу паважаю».

Гулец успамінае, што калі быў траўміраваны, Барнабаеў дазволіў яму паехаць у Польшчу на лячэнне, аплаціў усе выдаткі. «Вялікі чалавек, з сэрцам наросхрыст, ён дапамагае людзям, адчыняе цэнтры для дзяцей у Казахстане».

Яшчэ адно месца на спіне па плане пакуль застанецца вакантным.

«Я ведаю, што дзякуючы гэтым людзям маё жыццё змянілася. У пачатку маёй футбольнай прыгоды маёй сямʼі было вельмі цяжка, а зараз нам не трэба ні пра што турбавацца«, – падкрэсліў ён.

Гулец таксама падзяліўся візуалізацыяй будучай татуіроўкі – выглядае ўражліва.

Галоўны трэнер »Арыса« Аляксей Шпілеўскі ўжо ацаніў ідэю. У сваім інстаграме беларускі спецыяліст зрабіў рэпост фота з візуалізацыяй і падпісаў яго:

«Гэта даражэй за любыя трафеі... і вы разумееце, як уплываеце на сваіх гульцоў. Я страціў мову».

Цяпер Гуральскаму засталося рэалізаваць праект – на гэта гульцу спатрэбіцца не адзін сеанс у майстра.