Месі праводзіць лепшы ЧС у кар'еры: перформанс на ўзроўні Марадоны, Аргенціна татальна залежыць ад яго
Разбор гульні генія перад галоўным матчам у яго кар'еры.
«Вельмі рады завяршыць сваё падарожжа на чэмпіянатах свету ў фінале», – сказаў пасля перамогі над Харватыяй Ліянэль Месі. Для вялікага аргенцінца фінальная дуэль з Францыяй стане важнай старонкай яго выбітнай футбольнай кар'еры. У яго асабістым музеі ёсць амаль чатыры дзясяткі вялікіх тытулаў на клубным узроўні, сем «Залатых мячоў», прыз лепшаму гульцу ЧС-2014 і тытул чэмпіёна Паўднёвай Амерыкі. І адзінае, што не дазваляе яму паўнапраўна ўстаць у адзін шэраг з Дыега Марадонай – адсутнасць кубка свету.
Калі Месі ўсё ж стане чэмпіёнам свету, то ўжо не застанецца тых, хто сумняваецца ў яго велічы за ўсю гісторыю футбола. Тым больш, гэтая перамога Аргенціны можа стаць перамогай імя Леа, які цягнуў «альбіселэст» у фінал.
Месі выдае перформанс на ўзроўні Марадоны ў 1986-м, ён праводзіць свой лепшы мундзіяль у кар'еры
Цяперашнюю Аргенціну можна назваць трэнерскай камандай і залежнай ад лідэра адначасова. Але і тое, і другое не будзе да канца верным. Уплыў Ліянэля Скалоні (і яго штаба, што важна), яго ідэі і тактычныя хады на гэтым чэмпіянаце рэгулярна адбіваліся. Але ў той жа час уплыў Леа на Аргенціну немагчыма пераацаніць. З часоў Дыега Марадоны на ЧС-1986 не было ні адной зборнай на мундзіялях, якая была б гэтак залежная ад аднаго гульца.
Аргенціна Ліянэля Скалоні стала больш збалансаванай у параўнанні з камандай 2014 года. На пераможным Копа Амерыка аргенцінцы паказалі выдатную камандную гульню, а трэнер здолеў упісаць у яе геній Месі. Цяпер у Катары ўплыў Леа на каманду значна павялічыўся, і гэта паказваюць лічбы.
Леа – адзін з лепшых гульцоў ЧС-2022 у разрэзе ўцягнутасці ў атаку. На яго рахунку 45 удараў і створаных момантаў (больш за ўсё ў Мбапэ – 46), гэта 56,3% ад агульнага паказчыка Аргенціны на турніры. Ніколі раней у Месі на мундзіялях не было такога высокага паказчыка прыцягнення да атакі каманды, і гэта прыкладна такі ж паказчык, як у Марадоны ў 1986-м.
Гэта не адзіная паралель паміж камандамі Аргенціны на сёлетнім турніры і ЧС-1986. Крыху ніжэй мы зноў вернемся да гэтага параўнання ў іншым разрэзе.
У 35 гадоў Леа працягвае біць рэкорды – стаў лепшым бамбардзірам Аргенціны на ЧС, абышоў усіх па колькасці выніковых дзеянняў, паб'е рэкорд Матэуса па колькасці матчаў.
У шасці матчах на ЧС-2022 Месі сабраў 8 выніковых дзеянняў – 5 галоў і 3 асіста. Ён лідар па сістэме «гол+пас» і адначасова адзін з лепшых бамбардзіраў і асістэнтаў турніру. Леа настолькі фенаменальна гуляе ў Катары, што пакарыў адразу некалькі рэкордаў, якія яшчэ доўга застануцца нябітыя.
◾️ Матч з Францыяй у фінале стане для Леа 26-м на чэмпіянатах свету – ён апярэдзіць Лотара Матэуса па колькасці гульняў у фінальных турнірах, а калі згуляе 23 хвіліны, то яшчэ і Паола Мальдзіні па колькасці хвілін (у італьянца – 2216 хвілін);
◾️ Месі абышоў Міраслава Клозэ, Раналда і Герда Мюлера па агульнай колькасці галоў і асістаў на мундзіялях;
◾️ Ён стаў лепшым бамбардзірам Аргенціны на чэмпіянатах свету (11 мячоў), апярэдзіўшы Габрыэля Батыстуту;
◾️ Месі – першы гулец, які аформіў гол+пас у трох матчах на адным чэмпіянаце свету;
◾️ Леа самы ўзроставы аўтар пяці галоў на чэмпіянатах свету – у 35 гадоў;
◾️ Пяць разоў на ЧС-2022 Леа прызнавалі лепшым гульцом матчу, а ўсяго на мундзіялях у яго 10 такіх узнагарод – тут ён таксама наперадзе ўсіх.
Калі Леа забʼе ў фінале, то ён стане першым футбалістам у гісторыі, якому ўдавалася забіваць галы на ўсіх стадыях плэй-оф – групавым этапе, 1/8 фіналу, чвэрцьфінале, паўфінале і фінале. Выдатную гульню аргенцінца якраз падкрэсліваюць яго выступленні ў плэй-оф. Стадыя, на якой у Леа раней заўсёды былі праблемы. Дзіўна, але да чэмпіянату свету ў Катары Леа ніколі не забіваў у плей-оф чэмпіянатаў свету. Хоць да гэтага ён згуляў у васьмі матчах, правёў на полі ўдвая больш часу (чым на гэтым турніры) і нанёс 23 удары па варотах сапернікаў.
Вішанька на торце яго прагрэсу – наглядная статыстыка рэзультатыўнасці Месі на чэмпіянатах свету. Яна выразна адлюстроўвае ўзровень гульні Леа ў Катары і яго пік кар'еры ў зборнай. Гэта лепшы Месі ў гісторыі зборнай Аргенціны.
Леа праводзіць лепшы год у зборнай і топавы сезон на клубным узроўні. Ёсць доказы
Адной з нагод для сумнення ў паспяховым перформансе Месі на чэмпіянаце свету ў Катары быў яго ўзрост. Ці наўрад вы знойдзеце шмат гульцоў, якія ў 35 гадоў дэманструюць футбол узроўня піка сваёй кар'еры. Але яшчэ да турніру былі перадумовы думаць аб тым, што Леа сапраўды ў выдатнай форме і гатоў да ЧС як ніколі.
За ўвесь 2022 год, да пачатку чэмпіянату свету, Месі забіў 11 галоў у футболцы зборнай. Больш галоў за адзін год ён забіваў усяго раз – 12 мячоў у 2012-м. У фінал ЧС-2022 Леа падыходзіць з рэкордным для сябе паказчыкам – 16 галоў у 13 матчах.
Але Леа выдатна паказвае сябе не толькі на ўзроўні зборных, у клубным футболе сезон 2022/23 – адзін з лепшых у яго карʼеры. Калі мы паглядзім на карту чаканых асістаў і чаканых галоў без уліку пенальці ў топ-5 лігах, то Месі адзін з лепшых. Ён стварае моманты для партнёраў і атрымлівае мяч у выгадных для сябе пазіцыях.
На рахунку Леа 10 перадач у Лізе 1 у гэтым сезоне (лепшы ў топ-5 ліг) і 14 ва ўсіх спаборніцтвах. Менавіта столькі было ў Месі ў мінулым сезоне. А па колькасці забітых мячоў (12) аргенцінец ужо перасягнуў леташні вынік (11).
Відавочна, што Месі добра падрыхтаваўся да гэтага чэмпіянату свету, разумеючы, наколькі ён для яго важны. Неяк удалося паберагчы сілы ў мінулым сезоне (некаторыя матчы ён прапусціў з-за траўм), таму што Леа згуляў за ПСЖ толькі 34 матчы – гэта найменшая колькасць матчаў з сезона 2005/06. Дзесьці станоўча паўплывала змена трэнера ў Парыжы. Крыстаф Гальцье надзяліў аргенцінца тымі рысамі, ад якіх сам гулец захапляецца. Вось чаму ёсць крэатыўнасць, а разам з ёй і прадукцыйнасць вярнулася на высокі ўзровень.
Скалоні будаваў гульню Аргенціны пад Месі, гэтая каманда нагадвае па стылі Аргенціну-86
Ліянэль Скалоні здолеў зрабіць тое, што не ўдалося яго папярэднікам – пабудаваць вакол Месі збалансаваную каманду. І перш за ўсё зрабіць усё, каб раскрыць лепшыя якасці свайго цёзкі. Трэба сказаць, што незалежна ад выніку фінальнага паядынку, трэнеру гэта ўдалося.
Базавая фармацыя для Аргентыны – 4-4-2, дзе Месі і Альварэс дзеляць атакуючыя ролі, а Макалістэр і Дэ Поль часцей гуляюць бліжэй да цэнтра, вызваляючы флангі для крайніх абаронцаў. Тут аргенцінцы робяць стаўку на валоданне мячом, і ў іх гэта добра атрымліваецца, у сярэднім 58%, вышэй, чым у Францыі (52%), які крыху знізіўся пасля матчу з Нідэрландамі. У аргенцінцаў больш магчымасцяў для Месі, а гэта вельмі важна для Леа.
Але нашмат важней тое, як Скалоні маскіраваў праблемы капітана ў гульні без мяча. Вельмі важную ролю ў гэтым адыгрывае дэ Поль, якога называюць целаахоўнікам Месі. Ён валодае выдатнымі фізічнымі дадзенымі і вельмі добра паказвае сябе як у падборы, так і ў стварэнні атак. І часта выконвае важную працу за капітана ў прэсінгу.
Напрыклад, момант з матчу супраць Аўстраліі. Дэ Поль ідзе замест Леа ў прэсінг і прымушае галкіпера памыліцца. Так аргенцінцы забілі другі раз.
Або вось тут аказвае ціск на абаронцу, рухаючыся на пазіцыю нападаючага.
Яшчэ адна опцыя Скалані – пераход на схему 5-3-1-1. У гэтай мадэлі гульні трэнер атрымлівае больш надзейную сістэму ў сваіх варот. У сярэднім і нізкім блоках аргенцінцы перабудоўваюцца на дзве лініі 5-4, а Леа эканоміць сілы для хуткіх атак.
Вяртаючыся да паралеляў, Аргенціна Марадоны ў 1986-м была вельмі падобная па стылі гульні на гэтую каманду. Карлас Білардо таксама адаптаваў гульню каманды пад Марадону. У яго таксама былі дзве схемы, і абедзве вельмі падобныя на тое, што робіць зараз Скалоне.
Біларда гуляў 3-5-2 з Марадонай і Вальдана на вастрыі, а таксама 4-4-2 з ромбам у паўабароне. Ён спрабаваў насыціць цэнтр поля, а таксама стварыць прастору для дзеянняў Дыега. Але важным дасягненнем трэнера была пабудова гульні ў абароне, выдатная сістэма падстраховак і хуткі пераход у атаку (праўда, супрацьдзеянне контрвыпадам сапернікаў было на нізкім узроўні – яго вырашалі фаламі). Усе ўзгадваюць яркі перформанс Марадоны, але яго не было б без працы трэнера і дзеянняў каманды на абарону.
Уплыў Месі на атаку гэтай Аргенціны – касмічны. На ЧС-2014 былі іншыя партнёры, якія дапамагалі ствараць моманты
І калі гульня каманды пабудавана пад твой крэатыў, то ты абавязаны адплаціць ёй выніковымі дзеяннямі. У Месі гэта атрымліваецца. Ён удзельнічаў у 43 ударах сваёй каманды па гульні (сума ўдараў, створаных шанцаў і перадач пад удары), гэта ўдвая больш, чым у любога іншага футбаліста Аргенціны, за выключэннем Дэ Поля (23).
Гэтая статыстыка рэзаніруе з мундыялем у Бразіліі, дзе залежнасць Аргенціны ад Месі не была такой уплывовай. Тады Леа за ўвесь турнір, уключаючы фінал, удзельнічаў у 43 ударах каманды, пры гэтым у яго партнёраў былі падобныя лічбы: Ды Марыя – 44, Маскерана – 40.
Сам Месі на гэтым турніры ўжо не раз прызнаваўся – ён атрымлівае задавальненне ад сваёй гульні. І гэта важна для зоркі яго маштабу. Любы геній залежыць ад псіхалагічных фактараў, і Леа, здаецца, з гэтым спраўляецца.
Капітан часцей за ўсё атрымліваў мячы ў любімай зоне – самай небяспечнай на полі (14%). І нягледзячы на шчыльную апеку і сталы ціск (яго часцей за ўсіх на турніры прэсінгавалі), Леа выціскае з гэтага максімум. У першую чаргу працуе на каманду і раздае перадачы.
Пры гэтым цікава параўнаць яго асераднёныя пазіцыі ўсіх пяці ЧС. Дзіўная стабільнасць.
***
Няма сумневаў, што ўплыў Месі на гульню «альбіселесце» велізарны. Але, як бачым, Леа выйшаў на пік сваёй формы, праводзіць свой лепшы мундзіяль у кар'еры і цягне зборную Аргенціны не толькі ў псіхалагічным плане, за рахунак сваіх лідарскіх якасцяў, але і ў гульнявым. Без перабольшання, Месі – палова Аргенціны Скалоні.
Леа праводзіць такі ж фантастычны чэмпіянат свету, як і Дыега Марадона ў 1986 годзе. Але каб безумоўна ўвайсці ў пантэон легенд і быць лепшым за ўсе часы, яму не хапае статыстычнага пацверджання – перамогі на ЧС. Перамогі, якую ён ужо заслужыў цудоўнай гульнёй.
Фота: Tom Weller/Global Look Press
