Украінец палымяна распавёў, як Пунтус у Жодзіне прасіў гульцоў маўчаць пасля выбараў, а легіянеры з Бразіліі траплялі ў аўтазак
Былыя партнёры сцвярджаюць, што ўсё было не так (а чагосьці ўвогуле не было).
Днямі ўкраінскі абаронца Эрнэст Астахаў даў інтэрвʼю ўкраінскай «Трыбуне», дзе сярод іншага распавёў пра перыяд свайго выступу за «Тарпеда-БелАЗ» у 2020-2021 гадах.
25-гадовы футбаліст (сёння гуляе на Радзіме ў першай лізе за каманду «Левы Бераг»), успамінаючы паслявыбарчыя падзеі-2020 у Беларусі, кажа, што:
- лукашэнкаўскі АМАП затрымліваў заўзятараў у Жодзіне за лозунг «Жыве Беларусь!»;
- бразільскія легіянеры каманды патрапілі ў аўтазак за чырвона-белыя значкі ранейшых клубаў;
- прадстаўнікі прафзвязу прыходзілі ў распранальню да тарпедаўцаў, каб агітаваць за Лукашэнку;
- галоўны трэнер «Тарпеда-БелАЗ» Юры Пунтус пераконваў падапечных не выказваць свайго меркавання наконт таго, што адбываецца ў краіне;
- і іншыя даволі цікавыя рэчы – напрыклад, пра хейт з боку дацкіх заўзятараў перад матчам Лігі Канферэнцый.
Наколькі праўдзівыя гэтыя гісторыі? Пра гэта з «Трыбуной» пагадзілася паразмаўляць некалькі футбалістаў, якія гулялі за Жодзіна разам з Астахавым.
***
У «Тарпеда-БелАЗ» Астахаў быў далёка не самай заўважнай фігурай. Прыйшоў у каманду свабодным агентам у пачатку ліпеня-2020, а да гэтага гуляў у Д2 Украіны за «Крэмень» з Крамянчуга. Праз моцную канкурэнцыю выступаў да канца сезону выключна за дубль «аўтазаводцаў», толькі на два матчы трапіўшы ў заяўку асновы. У сезоне-2021 ужо меў практыку ў першай камандзе і згуляў за яе 20 матчах (сем – у старце). За 895 хвілін вызначыўся толькі шасцю жоўтымі карткам і адным выдаленнем. Ну а на пачатку 2022-га ўкраінец пакінуў Жодзіна і неўзабаве апынуўся ў чэмпіянаце Канады, дзе таксама працаваў на будоўлі.
- Малады хлопец, прыехаў з Украіны, асаблівым аўтарытэтам у калектыве не карыстаўся. Быў гульцом ратацыі, таму і прыняў удзел у невялікай колькасці матчаў, – успамінае адзін з былых аднаклубнікаў Астахава. – Шчыра, ніхто ўсурʼёз Эрнэста ў «Тарпеда-БелАЗ» не ўспрымаў.
- Ён у камандзе зʼявіўся цікавым чынам, – працягвае іншы экс-гулец жодзінцаў. – Наколькі памятаю, прыехаў вясной, ужо пасля старту чэмпіянату, зусім крыху патрэнаваўся і зʼехаў. Ніхто і не запомніў гэтага хлопца, таму што ён нічым не вылучаўся. Цяпер магу сказаць, што ягоная якасць – гэта хуткасць. Больш у гульнявым плане нічога і не вылучу. Ён сапраўды не мацнейшы за беларусаў. Дык вось, прыехаў увесну, папрацаваў і зʼехаў. А потым, нечакана для многіх, вярнуўся ўлетку і падпісаў кантракт. Не ведаю, можа, Юры Іосіфавіч [Пунтус] нешта ў ім разгледзеў.
Самым рэзанансным момантам у інтэрвʼю Астахава сталі яго падрабязнасці пра поствыбарныя падзеі ў Беларусі ў 2020-м. Абаронца згадаў, як у адзін з дзён лукашэнкаўскія сілавікі схапілі бразільскіх футбалістаў каманды, бо ў іх на заплечніках былі значкі былых клубаў у чырвона-белых колерах. Нібыта легіянераў пасадзілі ў аўтазак, і тыя не зʼявіліся на трэнаванне, а начальнік каманды потым нібыта патлумачыў, што іх затрымалі быццам бы па падазрэнні ва ўдзеле ў пратэстах.
- Бразільцы ў камандзе былі – гэта факт [Ліпе, Рамас і Марэшы]. Але ніхто іх ніколі не затрымліваў, прынамсі, я такога дакладна не памятаю. А калі б іх забралі, то ў камандзе ўсе б пра гэта даведаліся, а не толькі Астахаў. Не памятаю, каб легіянеры прапусцілі нейкія трэнаванні, асабліва па такой прычыне, – сцвярджае экс-гулец «Тарпеда-БелАЗ».
Па словах украінца, галоўны трэнер жодзінцаў Юрый Пунтус тады праводзіў з футбалістамі гутаркі ў распранальні. Пераконваў не выказваць сваё меркаванне, не выходзіць на вуліцу для мітынгаў, ніяк не абазначаць свой пратэст. Пры гэтым украінскія футбалісты «Тарпеда-БелАЗ» нібыта тлумачылі беларускім калегам, што з дапамогай кветачак сітуацыю ў краіне не змяніць. Беларускія гульцы сёння пацвярджаюць, што размовы на гэтую тэму сапраўды былі, вось толькі праходзілі яны не зусім так, як апісвае Астахаў.
- Трэба разумець, што трэнерам у нас быў Юрый Пунтус, даволі дасведчаны і пісьменны чалавек. І ён дакладна тэму падзеяў у Беларусі пасля выбараў не закранаў. Нешта тут Астахаў перайграе, – кажа былы футбаліст «Тарпеда-БелАЗ».
- Наколькі памятаю, трэнер неяк толькі прасіў нас не выходзіць лішні раз на вуліцу, не зʼяўляцца ў публічных месцах, таму што тады ў Беларусі бушаваў каранавірус. Гэта было яшчэ да выбараў. А вось нейкіх просьбаў кшталту «не выходзьце на вуліцы і не вешайце нічога на машыны, а проста давайце дагуляем чэмпіянат» – ну, такога сапраўды не памятаю, – сцвярджае яшчэ адзін экс-гулец каманды. – Як па мне, Астахаў сваім інтэрвʼю падставіў трэнераў «Тарпеда-БелАЗ». Ён сказаў, што яны былі супраць Лукашэнкі, што за нас заступаліся. Мы ж разумеем, да чаго гэта ўсё можа прывесці.
Пры гэтым па словах яшчэ аднаго нашага суразмоўцы Пунтус у 2020-м усё ж закрануў тэму выбараў, але вельмі павярхоўна:
- Ён толькі неяк сказаў: «Хлопцы, справа маладая, вы хочаце нешта зрабіць, а я ў гэта залазіць не буду».
Што да агульнага настрою пасля выбараў-2020, то, як узгадваюць экс-гульцы «Тарпеда-БелАЗ», у камандзе гучалі розныя меркаванні наконт таго, што адбываецца. Хтосьці выступаў за Лукашэнку, хтосьці быў супраць, некаторыя абралі за стратэгію маўчаць. Але дэталёва такія тэмы ў раздзявалках і на базе не абмяркоўваліся.
- Самае цікавае, што былі тыя, хто як быццам наогул не разумеў і не ведаў, што робіцца ў Беларусі. Можа, яны рабілі выгляд, выконвалі нейкую ролю, але хлопцы шчыра заваліся пытаннем: «А што такое? А што здарылася?« Сядзяць, мусіць, у Instagram увесь час і не бачаць нічога вакол. Ну і яшчэ быў адзін футбаліст, які добраахвотна датэрмінова прагаласаваў за Лукашэнку. Яшчэ потым дзівіўся, чаму на яго некаторыя ў камандзе глядзелі з неразуменнем, – кажа наш суразмоўца з «Тарпеда-БелАЗ» таго часу.
Па ўспамінах Астахава, у каманду прыходзілі прадстаўнікі прафкама і расказвалі пра Лукашэнку, пра тое, чаго і колькі ён у тым годзе пабудаваў.
- Не разумею, пра што наогул Эрнэст кажа, – гаворыць адзін з экс-гульцоў «Тарпеда-БелАЗ».
- Адзіны раз да нас прыходзіў хтосьці ў распранальню ўжо пасля выбараў-2020, – успамінае іншы суразмоўца. – Калі восенню некаторыя футбалісты «вышкі» паказвалі розныя жэсты, якія трактаваліся як падтрымка дэмакратычных сіл, да нас перад адным з матчаў прыйшоў нейкі мужчына. Апрануты ён быў, як гандляр з рынку: кепка, барсетка, красоўкі. Дакладна не прадстаўнік АБФФ, не член дэлегацыі матчу. Наколькі памятаю, ён сказаў, каб ніякіх акцый не праводзілі, паглядзеў, ці былі ў нас белыя бранзалеты і гэтак далей. Проста папярэдзіў, каб нічога падобнага не ладзілі. Але з прафкаму дакладна ніхто ніколі да нас не заяўляўся і не расказваў пра тое, колькі пабудаваў Лукашэнка.
Расказвае ўкраінскі футбаліст і пра затрыманні заўзятараў на трыбуне за выкрыкі »Жыве Беларусь!« Маўляў, за гэта падышоў лукашэнкаўскі АМАП і схапіў людзей, але потым гульцы нібыта прасілі, каб заўзятараў вызвалілі. І з такой нагоды нават быў падрыхтаваны калектыўны ліст, у якім усе гульцы распісаліся.
- Напэўна, такія выпадкі ў прынцыпе на футболе ў Беларусі былі, [за выгукі] кагосьці затрымлівалі. Але каб у нас – не, такога дакладна не было. Ды ў нас у Жодзіне звычайна і заўзятараў вобмаль на стадыёне. Можа, Эрнэст такое бачыў на іншых стадыёнах, не з нашымі заўзятарамі. Не ведаю. Але ліст дакладна ніхто не пісаў і не падпісваў, – успамінае экс-гулец «Тарпеда-БелАЗ».
- Ну, гэта наогул нешта новае, я такога не памятаю. Пасля ўсіх падзей у нас затрымлівалі аднаго працаўніка каманды, патрабавалася характарыстыка з месца працы. Тады таксама ніякіх лістоў ніхто не падпісваў. Так што і выпадак з вызваленнем заўзятараў дзякуючы подпісам футбалістаў – ну, гэта нейкае трызненне, – падтрымлівае экс-аднаклубніка іншы футбаліст «аўтазаводцаў»-2020.
Усе нашыя суразмоўцы сыходзяцца ў меркаванні, што Астахаў у інтэрвʼю падфарбаваў, перабольшыў і наогул ладна дадумаў. Для чаго? Як кажуць экс-гульцы «Тарпеда-БелАЗ», наўрад ці за гэтым хаваецца нейкая мэта. Проста, па іх меркаванні, былы партнёр у прынцыпе любіць пагаварыць, а па маладосці мог у чымсьці не разабрацца, дзесьці недачуць, а штосьці – і прыдумаць.
- Калі чытаў гэтае інтэрвʼю, наогул не разумеў, пра што гаворка. Магчыма, у яго гісторыях проста ўсё трэба дзяліць на два :), – разважае былы аднаклубнік украінца. – Пасмяшыў момант, калі Астахаў расказваў, як яму пасля лёсавання, калі нам выпаў «Капенгаген», напісала больш за сотню дацкіх заўзятараў, каб пажадаць няўдачы і ўсяго ў гэтым родзе. Тыпу, Эрнэст – такі вялікі футбаліст. Так і хочацца сказаць: «Хлопец, расслабся». У яго па тры хвіліны ў матчах за «Тарпеда-БелАЗ», а ён расказвае, што да яго была такая ўвага.
- Дарэчы, якраз успаміны пра Лігу канферэнцый прымушаюць астатнія словы падвяргаць вялікаму сумневу. Чаму? Чалавек проста перакручвае відавочныя рэчы. Па-першае, на тым матчы [з «Капенгагенам»] не быў цалкам забіты стадыён, як ён кажа, – працягвае іншы наш суразмоўца. – Тады, згодна з пратаколам, не было і дзевяці тысяч чалавек пры ўмяшчальнасці больш за 42 тысячы. Так што ні пра які аншлаг казаць не выпадае. Ну і другі момант. Украінец кажа, што мы тады першы тайм згулялі з «Капенгагенам» 1:1, хаця па факце спачатку нам забілі на 43-й хвіліне, а адразу пасля перапынку мы прапусцілі другі. А забілі адзіны мяч у самым канцы, бразілец Оя вызначыўся ў дададзены час, калі мы «гарэлі» 0:4.
Увогуле, нашыя суразмоўцы са здзіўленнем успрынялі гісторыі Астахава.
- Хлопец малады, гарачы, шмат эмоцый было. Недзе нешта пачуў, па-свойму зразумеў, дадумаў. Сумняюся, што ён мэтанакіравана сядзеў і прыдумляў, каб такое расказаць, але, пэўна, [у ягоным выкладанні] занадта ўсё разадзьмутае і мала падобна на праўду. Да яго інтэрвʼю я паставіўся вельмі скептычна, – заключае адзін з нашых суразмоўцаў.
Фота: torpedo-belaz.by
