Будучыня Грынвуда і далей пад пытаннем. Цікавасць толькі з Італіі, але там яму наўрад ці будуць рады

За Бенжаменам Мендзі гэтым летам гучна гучыць яшчэ адна гісторыя – пра 21-гадовага Мэйсана Грынвуда і яго будучыню.

Разабраліся, сабралі разам усю інфармацыю і паспрабавалі растлумачыць усе супярэчлівыя моманты.

Праблемы пачаліся праз абвінавачанні ад дзяўчыны ў збіванні і згвалтаванні. Цяпер у іх агульнае дзіця, афіцыйных абвінавачанняў няма, але суд Грынвуда не апраўдваў

Нагадаем, з-за чаго ў Грынвуда наогул узніклі праблемы. Яго дзяўчына Гарыет Робсан у канцы студзеня 2022-га апублікавала ў сваім інстаграме фота слядоў збіцця нібыта Грынвудам.

Таксама Робсан апублікавала аўдыёзапіс, на якім голас, падобны на голас Грынвуда, і да якога Робсан звяртаецца па імені Мэйсан, груба схіляе яе да сэксу. У прыватнасці, на выраз Робсан «Не, я не хачу займацца сэксам» гэты голас адказвае словамі «Мне пох## (усё роўна), чаго ты хочаш».

Неўзабаве пасля публікацый фота і аўдыё Робсан выдаліла ўсе публікацыі са свайго інстаграма.

У выніку кар’ера Грынвуда фактычна стала на паўзу: паліцыя яго арыштавала і адпусціла пад нагляд. Тым часам, па дадзеных таблоіда The Sun (гэта значыць інфармацыю варта ставіць пад разумны сумнеў), яго арыштоўвалі за парушэнне ўмоў закладу з-за таго, што ён звязваўся з Гарыет.

У кастрычніку 2022-га яму прад’явілі афіцыйныя абвінавачанні ў спробе згвалтавання, нападзенні і прымусовых паводзінах, аднак пасля арышту выпусцілі пад заклад.

Але ўжо ў лютым 2023-га з яго знялі ўсе абвінавачанні. Важна адзначыць, што гэта не было з-за рашэння суда (гэта значыць, у адрозненне ад выпадку з Мендзі, не быў юрыдычна ўсталяваны прысуд «не вінаваты»). У пракуратуры патлумачылі, што абвінавачанні знятыя з-за адмовы ключавых сведкаў ад паказанняў.

Паралельна стала вядома, што Грынвуд і Робсан аднавілі свае стасункі – у сакавіку The Sun пісаў, што яны плануюць ажаніцца. А 11 ліпеня ў пары нарадзілася дзіця, пра што яны паведамілі сумеснай публікацыяй ва інстаграме.

Проста нагадаем, што, паводле дадзеных Нацыянальнай гарачай лініі ЗША па пытаннях хатняга гвалту, ахвяры вяртаюцца да сваіх аб’юзераў да сямі разоў, пакуль канчаткова не разарвуць стасункі. Пры гэтым у юрыдычнай плоскасці існуе прэзумпцыя невінаватасці, якая не абавязана суадносіцца з маральнай плоскасцю. Абодва факты трэба памятаць перад тым, як рабіць высновы аб маральнай віне ці невінаватасці Грынвуда і / або Робсан.

Жадаючых узяць рызыку і падпісаць Грынвуда мала – у «МЮ» ён у падвешаным стане, таблоіды пісалі аб «Роме» і «Аталанце»

Адсутнасць судовай вытворчасці, зрэшты, згуляла з Грынвудам злы жарт – меркаванні адносна этычнасці яго наступнага знаходжання ў «МЮ» падзяліліся.

У прыватнасці, The Times у лютым паведамляў, што кіраўніцтва і некаторыя прадстаўнікі мужчынскай і жаночай каманд «МЮ» занепакоеныя чуткамі аб магчымым вяртанні футбаліста ў склад. Адзначалася, што яны будуць незадаволеныя, калі ўнутранае расследаванне справы прывядзе да прыцягнення Грынвуда да афіцыйных матчаў. Само расследаванне, падобна, да гэтага часу не завяршылі – ці сама меней не паведамілі аб выніках публічна.

Гэтым летам, хутчэй за ўсё, «МЮ» усё ж паспрабуе адпусціць Грынвуда – ён сапраўды не будзе ўдзельнічаць у перадсезоннай зборы клуба. Аднак наўрад ці прадаць – прынамсі, мясцовы Manchester Evening News паведамляў, што Эрык тэн Хаг не хоча губляць гульца паўнавартасна. Публічна трэнер адказваў на пытанне аб Грынвудзе ў траўні так: «У мінулым ён паказаў, што здольны забіваць мячы. Але гэта не я вырашаю, ці вернецца ён».

Што цікава, клубаў, якія б вырашыліся падхапіць Грынвуда, пакуль не так і шмат. Яшчэ ў пачатку ліпеня The Sun напісаў, што Жазэ Маўрынью нібы кліча яго ў «Рому». Маўляў, партугалец звярнуўся да яго асабіста. Ізноў-ткі – улічваючы, што гэта адзіная крыніца, невядома, колькі ў гэтай інфармацыі праўды, колькі – жаданне секчы трафіку.

Яшчэ адзін таблоід, Daily Mail, пісаў аб верагодным пераходзе Грынвуда ў «Аталанту» – таксама на правах арэнды. У выданні пісалі, што ён можа стаць часткай здзелкі па Расмусу Хойлунду. А Corriere della Sport нават дадаваў, што Грынвуд павінен быў прайсці медагляд у камандзе з Бергама яшчэ 11 ліпеня. Аднак Tuttosport адначасова пісаў, што «Аталанта» адмовілася ад ідэі яго арандаваць.

Tutto Atalanta таксама пісала, што адначасова з іх клубам Грынвудам цікавіўся і «Ювентус», аднак без усялякай канкрэтыкі.

Італія – не лепшы саюзнік Грынвуда ў вяртанні кар'еры. Ліга актыўна змагаецца з тым, што, верагодна, здзейсніў Мэйсан

Магчымы пераход Грынвуда наўрад пазітыўна ўспрыме кіраўніцтва лігі і ў цэлым італьянцы. Усё таму, што, магчыма, самае вядомае грамадска-важнае партнёрства Серыі А – з WeWorld Onlus, дабрачыннай арганізацыяй, якая змагаецца з гвалтам у стаўленні жанчын і дзяцей. Менавіта ў рамках гэтага партнёрства яшчэ з 2018-га ў адным з тураў сезона ліга праводзіць акцыю – футбалісты, трэнеры і арбітры выходзяць на поле з нанесенай чырвонай фарбай на шчацэ, што сімвалізуе «чырвоную картку гвалту».

Аднак прэзідэнт лігі Ларэнца Касіні запэўнівае, што трэба змагацца з гвалтам супраць жанчын часцей, чым дзень у годзе: «Важна, каб мы працягвалі як мага больш прыцягваць увагу да гэтай трагічнай праблемы не толькі сёння, не толькі ў Міжнародны дзень барацьбы з гвалтам у дачыненні да жанчын, а кожны дзень».

Як бы там ні было, такое прыцягненне ўвагі мясцовай публікі да праблемы, здаецца, ужо пачало прыносіць свае вынікі. Пацвердзіць можа Манола Партанава, якога ў снежні 2022-га асудзілі на шэсць гадоў за групавое згвалтаванне. «Джэнаа» не адхіліў яго адразу пасля прысуду ад каманды, спаслаўшыся на тое, што прысуд яшчэ можа быць абскарджаны – і выклікаў тым незадаволенасць мясцовай футбольнай супольнасці. Пазней яго спрабавалі аддаць у арэнду, гульцом цікавіўся «Бары» (належыць сыну прэзідэнта «Напалі» Аўрэліё дэ Лаўрэнціса) – на арэхі атрымалі і тыя. У выніку, Партанава са снежня не гуляе ў футбол.

З усімі «але» у сваёй справе Грынвуду і яго верагоднаму клубу ў Серыі А будзе цяжка.

Фота: Phil Duncan, Alfredo Falcone/Global Look Press, Piotr Kucza/Global Look Press