Алімпійскі камітэт Лукашэнка: беларускі ўзялі 5 медалёў на вельмі крутым турніры па боксе. А вось што за цырк там быў насамрэч

Днямі прэс-служба так званага Нацыянальнага алімпійскага камітэта Беларусі (насамрэч займаецца тым, што прыкрывае рэпрэсіі, каб дагадзіць Лукашэнку) з гонарам паведаміла пра ўдалае выступленне жаночай зборнай па боксе ў Сербіі, дзе супернічалі прадстаўніцы 14 краін. Ну як не ганарыцца, бо нібыта тое быў адзін «з наймацнейшых міжнародных жаночых турніраў». І з яго ў Мінск спартсменкі прывезлі пяць медалёў - па аднаму золату і срэбру і адразу тры бронзы.

Радасць, весялосць? Давайце разбірацца.

На апошніх топ-стартах, куды была дапушчана зборная Беларусі, яе медальны ўлоў быў даволі сціплым: адна бронза на ЧС-2019 у Расіі і два медалі (серабро і бронза) на ЧЕ ў Іспаніі ў тым жа годзе. На аналагічныя старты ў 2022-м беларускі праз міжнародныя санкцыі (дарэчы, ужо знятыя) патрапіць не здолелі. У Сербію на «адзін з наймацнейшых турніраў» прыехалі ўсяго пяць медалістак (пры гэтым ніводнай чэмпіёнкі) апошніх чэмпіянатаў Еўропы і свету - і гэта на 11 вагавых катэгорый!

Больш за тое, заяўленыя 108 спартсменак дзяліліся не толькі на вагавыя катэгорыі, але і на тры ўзроставыя групы: у дарослым раздзеле, у якім і спаборнічалі беларускі, бралі ўдзел усяго 44 атлеткі - у сярэднім чатыры ўдзельніцы на асобную вагавую катэгорыю. Даходзіла да смешнага: напрыклад, у катэгорыях да 66 кг і звыш 81 кг спаборнічала ўсяго па дзве спартсменкі - гэта значыць на вызначэнне пераможцы спатрэбіўся ўсяго адзін бой.

Якраз адзін паядынак спатрэбіўся для заваявання залатога медаля 23-гадовай Арыны Данільчык: у яе вазе (70 кг) выступалі ўсяго тры спартсменкі і менавіта беларуску вызначылі ў фінал, дзе яна аказалася мацнейшай за венгерку Рэгіну Лакос. 18-гадовай Дар'я Ляцко для заваёву бронзы нават не прыйшлося нікога перамагаць: яна трапіла напрамую ў паўфінал (у яе вагавой катэгорыі да 63 кг было 5 удзельніц), дзе саступіла харватцы Сары Берам (бронзавай прызёрцы апошняга ЧЕ) - паядынкі ж за бронзу ў боксе не праводзяцца, таму Ляцко разам з азербайджанкай Эсмірай Мамадавай, у якой на турніры таксама толькі адзін прайграны бой, падзяліла трэцяе месца.

А вось капітану зборнай 34-гадовай Але Івашкевіч (вагавая катэгорыя да 60 кг) адзінай з нашай зборнай прыйшлося правесці ў Сербіі адразу два паядынкі. У чвэрцьфінале яна аказалася мацнейшай за мясцовую спартсменку Баяну Раніч, у паўфінале ёй па жэрабі выпала біцца з прадстаўніцай Алжыра, але беларуска без бою адправілася ў фінал – анансаваная дэлегацыя з дзевяці алжырскіх атлетак так і не выступіла на турніры, пры гэтым з праграмы спаборніцтваў іх не выключылі. Хаджыла Хеліф, якая трапіла напрамую ў паўфінал і не выйшла на бой з Івашкевіч, заваявала бронзу. Больш за тое, у актыве ў алжырскай зборнай 5 медалёў (усе бронзавыя) - столькі ж, колькі і ў беларускай каманды.

У фінале Івашкевіч саступіла Ларэдане Марын з Румыніі і засталася са срэбрам. У паўфінале Марын аказалася мацнейшай за яшчэ адну беларуску - Яну Навашынскую (21 год): той бой стаў для Яны адзіным на турніры, але сваю бронзу яна таксама ўзяла.

19-гадовая Марына Мулярчык (вагавая катэгорыя да 57 кг) таксама выйшла ў паўфінал турніру праз нез'яўленне спартсменкі з Алжыра, але там аднагалосным рашэннем суддзяў саступіла срэбнай прызёрцы ЧС-2022 Лакраміёры Перыош з Румыніі і засталася з бронзавым медалём.

Па выніку спартсменкі Беларусі ў суме правялі ўсяго шэсць паядынкаў, з якіх толькі два скончылі на сваю карысць - гучыць не так крута, як пяць медалёў на пяцёх, ці не праўда?