Топ-12 трансфераў перад чэмпіянатам Беларусі-2023: верхнія пазіцыі – у БАТЭ, «Шахцёр» – самы сціплы з лідараў
Яны могуць паўплываць на барацьбу за золата.
Гэтай зімой Салігорск калі чым і ўражваў, то хіба што прысутнасцю ў крымінальнай хроніцы, а БАТЭ нібы знайшоў невялікую нафтавую свідравіну і зноў можа забіраць вядучых па мерках краіны выканаўцаў, хаця перашкодзіць яму імкнецца мінскае "Дынама".
12. Антон Шрамчанка, «Шахцёр»
У прынцыпе, пакуль гэта адзіны трансфер дзейнага чэмпіёна, які звяртае на сябе ўвагу. І гэта лепш за ўсё характарызуе падпісную кампанію «Шахцёра» - яна ўражвае куды меней, чым падзеі вакол клуба з налётам крыміналу. Антон Шрамчанка на парозе 30-годдзя выдаў самы моцны сезон у кар'еры - стаў найлепшым асістэнтам ЧБ-2022. 7+13 у 29 матчах падарылі другі шанец паспрабаваць сябе ў беларускім топ-клубе (спроба замацавацца ў мінскім «Дынама» ў 2016-м была правальнай) - на левым флангу атакі трэба замяніць Дзмітрыя Падстрэлава, які ўкаціў у Казахстан. Пакуль, нават з улікам удалага мінулага сезону, раўнацэннай заменай гульцу зборнай Шрамчанка не выглядае - яму яшчэ трэба ўпісацца ў мадэлі гульні, калі яго каманда большую частку часу валодае ініцыятывай, а не дзейнічае на контратаках. А менавіта няздольнасць падладкавацца пад такі футбол і стала галоўнай прычынай ад'езду хаўбека з «Дынама».
11. 11. Алег Нікіфарэнка і Уладзіслаў Марозаў, «Дынама» Мінск
Сімпатычная «Іслач» Арцёма Радзькова зімой страціла не толькі галоўнага трэнера, але і большую частку асноўнай абоймы - мінскае «Дынама», напрыклад, урвала адразу двух гульцоў атакі: 21-гадовага Алега Нікіфарэнку і 22-гадовага Уладзіслава Марозава. Для абодвух сезон-2022 стаў пакуль найлепшым у кар'еры з пункту гледжання статыстыкі: Нікіфарэнка ў 27 матчах выбіў нядрэнныя 5+4, Марозаў жа з 7 галамі стаў другім бамбардзірам "ваўкоў" у чэмпіянаце.
Абодва ўжо забіваюць за новую каманду ў кантрольных паядынках. І калі ў Нікіфарэнкі толькі адзін гол на рахунку (атрымаў траўму і праз гэта ўжо прапусціў нямала перадсезонных сустрэч), то ў Марозава 8 галоў у 9 гульнях - ён найлепшы бамбардзір «Дынама» гэтай зімой.
Узамен Марозава мінчане аддалі "Іслачы" 19-гадовага Дзмітрыя Латыхава, які на дарослым узроўні пакуль не стрэліў (два галы за 23 матчы вышэйшай лізе) - пры амаль аднолькавых габарытах, Марозава адрознівае куды большая настырлівасць і добры галявы нюх. Таксама вылучаюцца хуткасныя дадзеныя Уладзіслава і яго своеасаблівая тэхніка, якая часам збівае з панталыку абаронцаў, хоць галоўны трэнер зборнай Георгій Кандрацьеў тэхнічную аснашчанасць гульца ацэньваў не з самага лепшага боку.
Нікіфарэнка ж у пабудовах Скрыпчанкі, хутчэй за ўсё, зойме месца на флангу: у «Іслачы» футбаліст дзейнічаў часцей злева - у сезоне-2022 там гуляў Іван Бахар, які адправіўся ў Ізраіль. Навічок не так скіраваны на вароты, як папярэднік, але куды часцей і больш эфектыўна ідзе ў дрыблінг, што з'яўляецца важным фактарам для каманды, супраць якой большасць супернікаў абараняецца нізкім блокам.
10. Сяргей Кісляк, «Дынама» Брэст
У Брэсце пасля правальнага сезона сур'ёзна ўмацавалі склад - і зараз на паперы клуб з берагоў Буга выглядае прэтэндэнтам на топ-5. Самае статуснае падпісанне - вяртанне Сяргея Кісляка: чэмпіён Беларусі-2019 стаў непатрэбным мінскаму «Дынама» і прыняў рашэнне зноў адправіцца на поўдзень краіны.
Новаспечаны галоўны трэнер брэстаўчан Ігар Крывушэнка разлічвае на 35-гадовага паўабаронцу як на гульца асновы - у апорнай зоне Кісляк складзе пару Эдгару Аляхновічу.
Кісляк пасля вяртання ўжо адзначыўся голам сам і асіставаў партнёру: яго пас пяткай на Міхаіл Гардзейчука ў таварыскім матчы супраць «Нафтана» - галоўны хайлайт брастаўчан гэтай зімой.
9. Павел Сядзько, «Дынама» Мінск
24-гадовы паўабаронца правёў нядрэнныя паўгода ў «Гомелі» (4+2 у 17 матчах) пасля не самага ўдалага адрэзка ў маскоўскім «Тарпеда».
Хаўбек зборнай напэўна будзе на вядучых ролях у складзе «бела-блакітных» - з выканаўцаў, якіх мае Вадзім Скрыпчанка ў атацы, гэты ці не самы дасведчаны: да 11 матчаў за «нацыяналку» можна дадаць столькі ж сустрэч у еўракубках, а таксама 118 гульняў у вышэйшай лізе. На фоне іншых дынамаўскіх падпісанняў Сядзько вылучае універсалізм: ён можа згуляць і на абодвух флангах атакі, і ў цэнтры поля.
Праўда, на старце сезона гулец «Дынама» не памочнік - ён аднаўляецца пасля траўмы і пакуль не бярэ ўдзелу ў кантрольных паядынках мінчан.
8. Герман Баркоўскі, «Энергетык-БДУ»
У «Энергетыка-БДУ», якому ўлетку дэбютаваць у еўракубках, нягледзячы на мноства тых, хто з'ехаў, пакуль не вельмі шмат навікоў, хоць да старту чэмпіянату застаецца зусім нічога. Адным з пяці падпісанняў зімы з'яўляецца 20-гадовы Герман Баркоўскі з "Іслачы". Там за 14 матчаў ён вызначыўся пяццю галамі. Больш згуляць у сезоне перашкодзіў ад'езд (няўдалы па выніку) у ЗША, каб атрымаць ПМЖ.
Гулец выдатна карыстаецца сваёй антрапаметрыяй (рост - 190 сантыметраў): часта ўступае ў верхавыя адзінаборствы з вельмі добрым адсоткам для форварда, а таксама збірае вялікую колькасць фалоў на сабе.
«Энергетыка-БДУ» атрымаў форварда, які добра знаёмы з лігай і ўжо нешта забіваў у ЧБ.
7. Шэрыф Жымо, БАТЭ
Праблемную пазіцыю левага абаронцы ў БАТЭ павінен заняць 26-гадовы івуарыец Шэрыф Жымо, які перайшоў з «Нёмана». Пасля сыходу ў бялградскі «Партызан» Аляксандара Філіпавіча на яго флангу паспелі пагуляць чацвёра, ды і сам праўшун Філіповіч быў пераведзены налева змушана пасля ад'езду ў Польшчу Баяна Насціча.
За паўтара года ў Гродне Жымо згуляў 42 матчы, у якіх аднойчы забіў сам і яшчэ пяць разоў асіставаў партнёрам. Па прасунутых метрыках легіянер сярод найлепшых на сваёй пазіцыі ў чэмпіянаце-2022: у лідарах па колькасці навесаў у лізе (з прыходам Лапцева такая дастаўка мяча ў штрафную вельмі актуальная), па прасоўванні мяча, па перадачах, па рыўках. Да абаронцы прыглядалася некалькіх замежных клубаў, але барысаўчане здолелі забраць яго да сябе.
6. Раман Папарыга, «Нёман»
Галоўны памочнік забівалы Бабура Абдзіхолікава па «Энергетыку-БДУ». Украінскі форвард у ЧБ-2022 зрабіў дзевяць галявых перадач (другі паказчык у лізе). У Гродне 23-гадовы Папарыга стаў адной з ключавых фігур у цяперашняе міжсезонне: з шасцю галамі з'яўляецца найлепшым снайперам каманды, а «Нёман» мае ўсяго адну паразу ў 12 матчах «перадсезонкі» - і гэта ўражвае.
Галоўнымі плюсамі Папарыгі з'яўляюцца хуткасць і дрыблінг, а таму ён можа згуляць як на флангу, так і другім нападаючым, што ён дэманстраваў у складзе «студэнтаў» - Кавалевіч выкарыстаў навікоў на розных пазіцыях.
У цэлым жа ўраджэнец Закарпацкай вобласці выглядае выдатным кропкавым узмацненнем групы атакі, якая, па сутнасці, нікога не страціла: Гегам Кадымян, які з'ехаў на Радзіму, быў ценем сябе ўзору-2020 - усяго два галы ў 12 матчах за клуб.
5. Уладзімір Хвашчынскі, «Дынама» Мінск
Для 32-гадовага ўраджэнца Бабруйска гэта ўжо чацвёрты прыход у "Дынама". Першы здарыўся роўна 10 гадоў таму, калі форвард пераехаў з Брэста за 190 тысяч еўра.
Нагода для песімізму - толькі адзін з трох папярэдніх адрэзкаў у «Дынама» можна назваць удалым (адзнаку ў 10 забітых мячоў Уладзімір не скараў ні разу), нагода для аптымізму - клуб узначальвае Вадзім Скрыпчанка, пад кіраўніцтвам якога нападаючы толькі-толькі правёў свой найлепшы год у кар'еры (20 мячоў у 27 матчах за "Мінск", званне найлепшага футбаліста Беларусі-2022).
Праўда, зноў жа ўсё ўпіраецца ў тое, што стыль цяперашняга "Дынама" адрозніваецца ад падыходаў "Мінска", які ў асноўным быў завостраны на контратакі. Праз гэта не такім небяспечным выглядае галоўны козыр Уладзіміра - хуткасць: істотную частку мячоў у 2022-м форвард забіў менавіта пасля перадач за спіну абаронцам. Але пакуль Хвашчынскі выконвае свой абавязак спраўна: вызначыўся шасцю галамі і з гэтым паказчыкам з'яўляецца другім бамбардзірам каманды.
4. Захар Волкаў, БАТЭ
Расійскія "Хімкі" вырашылі не выкупляць 25-гадовага цэнтральнага абаронцы пасля года арэнды, і той вярнуўся ў БАТЭ, дзе і пачне сезон-2023. Нягледзячы на ўсё тое, што адбывалася з Волкавым у апошнія гады (удзел у дамоўным матчы, подпіс пад праўладным лістом і гульні за клуб, які прапагандуе вайну ва Украіне), ён усё яшчэ адзін з наймацнейшых выканаўцаў на сваёй пазіцыі ў Беларусі. З яго вяртаннем "жоўтам-сінія" атрымліваюць перавагу ў верхавой барацьбе на абодвух баках поля, а таксама гульца, які не губляецца пад прэсінгам і валодае добрым першым пасам (як кароткім, так і доўгім).
Пасля ад'езду Якава Філіпавіча ў Бельгію ў Барысава ўтварыўся дэфіцыт цэнтральных абаронцаў: у ростары заставаліся 36-гадовы Максім Бардачоў і 19-гадовы сенегалец Сідзі Бане, у якога пакуль няма і 10 матчаў у вышэйшай лізе. Пры гэтым падаўжэнне кантракту з Бардачовым пастаўлена на паўзу праз тое, што дэф патрапіў у «чорны спіс» Мінспорту Лукашэнкі - цяпер Кірылу Альшэўскаму хаця б ёсць кім закрыць пазіцыю.
3. Сяргей Паліцевіч, «Дынама» Мінск
Мабыць, галоўны зімовы трансфер мінскага "Дынама": 32-гадовы ўраджэнец Ліды вярнуўся ў клуб праз сем гадоў. За гэты час ён пагуляў у Турцыі і Казахстане, а таксама ўзяў тры чэмпіёнскія тытулы з «Шахцёрам», праўда, прапусціўшы праз траўму ў Салігорску паўтара года.
За «бела-блакітных» Паліцевіч выступаў з 2011-га па 2015-ы і заспеў абодва ўдзелы каманды ў групавым этапе Лігі Еўропы. Зараз жа абаронца павінен стаць для каманды ў стадыі перабудовы, дзе шмат маладых футбалістаў, не толькі лідарам і капітанам на полі, але і па-за ім.
У «перадсезонцы», праўда, Паліцевіч паўдзельнічаў толькі ў адным матчы - у апошнім супраць «Хвалі» (7:0), а пачатак прапусціў праз траўму. Матч супраць Пінска футбаліст пачынаў у пары з Максімам Швецовым - гэты тандэм і бачыцца асноўным для дынамаўцаў у сезоне (прамымі канкурэнтамі з'яўляюцца Аляксандр Сачыўка і Руслан Хадаркевіч).
2. Дзяніс Лапцеў, БАТЭ
Пасля года ў маскоўскім «Тарпеда» 31-гадовы форвард вяртаецца на Радзіму: за нядрэнным паўгоддзем у расійскім Д2 (там Дзяніс адзначыўся пяццю галамі ў 14 матчах) рушыў безгалявы адрэзак у РПЛ (0 галоў у пяці гульнях) і датэрміновае скасаванне кантракту. БАТЭ і тут аказаўся самым спрытным: сярод прэтэндэнтаў на гульца называліся клубы з Расіі (зноў жа Д2), Узбекістана, Казахстана і нават Паўднёвай Карэі, але нападаючы вырашыў зноў папрацаваць пад кіраўніцтвам галоўнага трэнера, з якім перасякаўся ў брэсцкім "Руху".
БАТЭ атрымаў форварда, які стабільна забівае 10-12 галоў за сезон - пасля ад'езду ў Салігорск Максіма Скавыша з такімі выканаўцамі ў клуба былі вялікія праблемы. Лапцеў - класічны форвард штрафной, здольны праціснуць абарону суперніка і весці барацьбу на другім паверсе - сваімі характарыстыкамі ён падобны да экс-гульца «жоўта-сініх» Мікалая Сігневіча. Мазыранін вызначыўся ўжо ў сваім дэбютным матчы, паўдзельнічаўшы ў разгроме «Белшыны» ў Кубку (адзнака 3:40).
1. Дзяніс Грачыха і Арцём Канцавы, БАТЭ
Перадачу на гол Лапцева аддаў іншы навік БАТЭ - Дзяніс Грачыха. Паўабаронца супраць бабруйчан увогуле сабраў асістэнцкі хет-трык - прычым дзве галявыя выпісаў на Арцёма Канцавога, з якім і прыйшоў з мінскага «Дынама». Два 23-гадовыя магіляўчаніны разам гуляюць ужо даўно: пачыналі ў юнацкіх камандах «Дняпра», там жа разам дэбютавалі ў дарослым футболе, сінхронна выступалі за брэсцкі «Рух» і сталічнае «Дынама». Перадача Грачыхі на Канцавога пры другім узяцці варот «Белшыны» выдатна дэманструе ўзровень узаемаразумення паміж землякамі (адзнака 2:01).
Абодва не баяцца браць на сябе ініцыятыву і ісці абводку, дзякуючы чаму ствараюць камандзе колькасную перавагу на чужой палове поля. Таксама Канцавы на якасным узроўні робіць кросы і падачы ў штрафную (не забываем пра Лапцева, які сябруе з галавой), а Грачыха валодае добрай доўгай перадачай, пры гэтым часам і сам не супраць прабіць з далёкай дыстанцыі - з ударам у яго поўны парадак.
Грачыха і Канцавы не толькі выдатна ўзаемадзейнічаюць, але і добра знаёмыя з патрабаваннямі галоўнага трэнера - яны, як і Лапцеў, працавалі пад яго кіраўніцтвам у Брэсце. Гэты фактар называўся ці не галоўнай прычынай, па якой абодва выбралі менавіта БАТЭ, прыслабіўшы прамога канкурэнта за тытул.
