Аўтаз супраць МТЗ. Нічыя...
Нарэшце на выходных працы няма. Жонка на гастролях. Цешча захварэла на спіну, таму на лецішча не едзем. Нарэшце - толькі футбол!!! :) «Тарпеда» Мінск - «Партызан» - паглядзеў з ахвотай у суботу.
Нарэшце на выходных працы няма. Жонка на гастролях. Цешча захварэла на спіну, таму на лецішча не едзем.
Нарэшце - толькі футбол!!! :)
"Тарпеда" Мінск - "Партызан" - пагляджу з ахвотай у суботу.
Цяпер я не дыванны балельшчык, а самы сапраўдны!..
На метро ехаць з Малінаўкі на Аўтаз стала прасцей. Як выйшаў з метро, цёпла і дабротна. Ля ўвахода натоўпяцца белыя майкі заўзятараў "Тарпеда". Заплаціў ім 20 тысяч, каб іх клуб развіваўся, прайшоў тупы, але карэктны кантроль, і вось я ўжо праходжу трыбуну буйных фанатаў "Партызана" і сядаю побач. Толькі на імгненне гул і песні сціхаюць, у мегафон чутна каманда "Хвілінку адпачнем і працягнем..."
Тым чвсам з'явіліся каманды і ўздоўж трыбуны насупраць прайшла вялікая чарга фанатаў "Тарпеда". Раздаўся свіст. Атмасфера дэрбі. За гэтым я і прыйшоў.
Футбол пачаўся неяк неспадзявана, і падагрэтыя трыбунамі, футбалісты пачалі таксама груба. Але гэтая грубасць, як на мой погляд, так і не зрабілася нечым наўмысным. Футбалісты баяліся памыліцца, білі рэзка і наотмаш, з ахвоткай кідаліся ў падкаты. Гэта грубасць такая не дэрбійная, а дубаломная. Ну зрэшты "партызаны", як на мой густ, былі і больш тэхнічнымі.
Казаць пра нейкую тактыку з першых хвілін увогуле не прыходзілася. У "Партызана", як мог, спрабаваў кіраваць атакамі Гурэнка. Ён дарэчы і грубасці ў свой адрас не спускаў, граў рэзка, напорыста. Намінальныя гаспадары спрабавалі бегаць у контратакі, але іх, як правіла, таксама бесхітрасна абрубалі.
Флангі ў "Партызана" працавалі цікава, а вось у цэнтры на падыходзе да штрафной былі пастаянныя памылкі. Да цэльных і трапных удараў справа не даходзіла. А ўвогуле мне цікава было пабачыць на поле такую футбольную думку. Такі сучасны цікавы футбол, які на нізкіх хуткасцях і нізкім індывідуальным майстэрстве, бачыцца больш наглядным. Тое, што гэтым разам ён не даў выніку, здаецца, не паказчык. Трэба расці, а футбалісты ў "Партызана" - файныя...
У другім тайме Гурэнка трошкі стаў прасоўвацца наперад. "Партызан" стаў наседаць пазіцыйна. Ледзь не атрымаў па штанзе. І нават, калі клас іх быў трошкі вышэйшы, за супернікаў, парадак у абароне гэты клас пабіў. Замены гульню раскачалі. Яна нават пайшла сустрэчнымі курсамі. Колькасць такіх цэльных праходаў, навесаў павялічылася. Пару момантаў адбылося і ў "Тарпеда". Але ў суталацы штрафной усё мусіла вырашаць індывідуальнае майстэрства, якога на полі не хапала...
Мне здаецца, дык гэтая нічыя цалкам справядлівая. Тыя, хто хацеў больш галоў забіць, мусяць працаваць яшчэ лепш, а тыя, хто з усіх сілаў абараняўся, заслужылі свае нулі.
Гульня, аздобленая музычнай фанацкай падтрымкай, нават без галоў глядзелася цікава. Асабліва крута было, калі агучанне нейкім чынам супадала з тым, што адбывалася на поле. Фанаты крычалі так громка, што, здаецца, не чулі фанатаў супернікаў, ну і добра :)
Напрыканцы, не вытрываў і падышоў да Гурэнкі і сказаў яму добрае слова. Я яго яшчэ ў гульнях зборнай памятаю і люблю.