Аляксандр Ануфрыеў: «Матч «Гомеля» і «Славіі» – дэрбі Палесся. Таму настрой быў залімітавы»

– Эмоцыі перапаўнялі, білі праз край. Вельмі ўзрадаваліся. Лічу, што збольшага заслугоўвалі перамогу і былі бліжэй да яе. Так, «Славія» нядрэнна гуляла, кантралявала мяч. Але мы выдатна дзейнічалі на контратаках. У прынцыпе трэнерскі штаб і даваў нам такую ўстаноўку. Мы яе выканалі нядрэнна, падстроіліся пад саперніка. На фоне добрай, навучанай каманды выглядалі годна.

– Вырашальны гол ты сустрэў ужо на лаўцы запасных, быўшы замененым на 70-й хвіліне. Думаў, што матч скончыцца ўнічыю?

– Калі сапраўды, было ўнутранае адчуванне, што мы даціснем суперніка і зможам вырваць перамогу. На лаўцы моцна перажываў за каманду, ужо не мог памагчы. Калі Андрюха забіў, адчуў процьму станоўчых эмоцый. Проста топ.

– Твой дубль – гэта следства залімітавага настрою на матч з былой камандай?

– Не магу сказаць так. Так, гуляў у «Славіі». Але гэта было ўжо даўнавата. Вельмі добра стаўлюся да кіраўніцтва клуба. Асабіста ведаю некаторых балельшчыкаў. Засталіся толькі станоўчыя эмоцыі. Вельмі ўдзячны гэтай камандзе.

А што да настрою... Усё ж гэта было дэрбі Палесся. І трэнерскі штаб, і кіраўніцтва настройвалі на баявую гульню, што мы і прадэманстравалі. Не саступалі ў адзінаборствах, імкнуліся выціскаць максімум са сваіх момантаў.

Нам патрэбны былі ачкі. Ніхто не жадае знаходзіцца пасярэдзіне табліцы. Жадаецца за нешта дужацца. Тым больш трэба было рэабілітавацца за дзве папярэднія гульні, дзе нам крышачку не пашанцавала. Таму настрой і быў залімітавым. Вельмі хацелі выйграць.

– З'явілася інфармацыя, што перад матчам ва Уладзіміра Нявінскага было не самае ўстойлівае становішча. Згулялі за трэнера?

– Мы заўсёды гуляем за трэнера. Сапраўды, не ведаю, адкуль ідуць такія чуткі. Унутры калектыву ніхто нават не думаў, што нешта такое можа адбыцца. Рыхтуемся, ідзём ад гульні да гульні і не звяртаем на гэта ўвагі, – распавёў Ануфрыеў.