Зорцы Галівуда Брандо зламалі нос падчас выступу на Брадвеі. За кулісамі ён спарынгаваў з пажарным, які аказаўся баксёрам
Пасля гэтага пайшоў у залу да чэмпіёна свету.
3 красавіка 1924 года нарадзіўся Марлон Брандо – адзін з самых уплывовых і адораных акцёраў 20-га стагоддзя, уладальнік двух «Оскараў», двух «Залатых глобусаў» і многіх іншых узнагарод.
Кар'ера Брандо пачалася ў 23 гады са спектакля «Трамвай «Жаданне» па аднайменнай пʼесе Тэнэсі Уільямса 1947-га. За гэтую пʼесу Уільямс у наступным годзе атрымаў Пулітцэраўскую прэмію, а праз чатыры гады пасля прэмʼеры яе экранізавалі. Фільм намінавалі на 12« Оскараў», з якіх карціна атрымала 4.
У экранізацыі гісторыі Марлон ужо гуляў галоўную ролю – Стэнлі Кавальскі. А вось падчас аднаго са спектакляў Брандо выскачыў на сцэну са зламаным носам. Потым страціў прытомнасць і трапіў у залу да вядомага баксёра Рокі Грацыяна.
Брандо баксаваў у тэатры, каб не губляць энергію. Але выбраў не таго суперніка
Кожны з акцёраў праводзіў 20-хвілінны перапынак у п'есе па-свойму, але методыка Брандо была асаблівай – ён рэгулярна баксаваў. Хоць бы некалькі баксёрскіх раўндаў, каб не губляць энергію і імпэт. Звычайна ён праводзіў сяброўскія спарынгі альбо з Карлам Фіоре (яго сябар і акцёр), альбо з Молдэном, які іграў Мітча. Але ў адзін з вечароў традыцыйныя супернікі ўхіліліся ад двубоя:
«У той вечар ніхто не хацеў баксаваць са мной. Тады я ўбачыў пажарнага, які стаяў і нічога не рабіў. Я прапанаваў яму правесці са мной некалькі раўндаў. Ён быў сарамлівы і неахвотна надзеў пальчаткі.
Мы разышліся ў розныя бакі і пачалі кружыць. І тут раптам ён накінуўся на мяне з моцным ударам. Я бачыў гэта, але было ўжо занадта позна.
Што я памятаю, гэта мая задніца паляцела ў кучу драўляных скрынь. Я ўбачыў зоркі, а з носа лінула кроў. У грымёрцы я прыклаў да твару халодны кампрэс, але крывацёк не спыніўся», – распавядаў пазней Брандо.
Высветлілася, што пажарны быў баксёрам-аматарам.
Марлон сядзеў у грымёрцы, трымаючы кампрэс на носе, калі пачуў, што цяпер яго выхад. Ён заціснуў нос, выбег на сцэну, але кроў зноў лінула з ноздраў. Брандо дагуляў эпізод да канца, у якім акцёрам прыйшлося імправізаваць – рабіць выгляд, быццам герой Марлона толькі што трапіў у вулічную бойку.
Як толькі апусцілася заслону, акцёр страціў прытомнасць.
Рэжысёр-пастаноўшчык выклікаў хуткую дапамогу, Марлона адвезлі ў лякарню, але быў позні вечар і на месцы быў толькі дзяжурны доктар.
Ён дрэнна ўправіў нос. Так, што акцёр спачатку называў яго садыстам і мясніком, але ад аперацыі адмовіўся. Вярнуцца адразу ў тэатр не атрымалася – павінны былі сысці ацёкі.
На пытанне, чаму Марлон не хоча правесці аперацыю і паспрабаваць вярнуць ранейшую форму носа, акцёр адказаў:
«Мой твар быў занадта прыгожым, каб гледачы ўспрымалі яго сур'ёзна. Цяпер нос ужо не такі прамы і вузкі. Ён трохі арліны, мне гэта падабаецца.
Гэта надае майму твару мужнасці. З гэтага моманту я магу гуляць характэрныя ролі, а не проста быць сімпатычным хлопчыкам», – сказаў Брандо.
Трапіў у залу да Рокі Грацыяна і нават спарынгаваў з ім
Праз два тыдні пасля траўмы Брандо пайшоў у бліжэйшую залу бокса – Stillmanʼs GYM. Там трэніраваўся Рокі Грацыяна – чэмпіён свету ў сярэдняй вазе. Калі Грацыяна заўважыў, што хлопец у зале на кожнай трэніроўкі назірае за ім, прапанаваў спарынг.
Брандо адразу папярэдзіў, што ў яго зламаны нос, так што Рокі стараўся не біць па твары. Пасля спарынгу Грацыяна спытаў, калі ў Марлона бой.
- Я не баец. Я акцёр. Выступаю ў той п'есе на Брадвеі – Трамвай «Жаданне», – адказаў Брандо.
- І якую ролю ты там гуляеш? Кандуктар?
- Нешта накшталт гэтага.
На наступны дзень на трэніроўку Марлон прынёс два квіткі для Грацыяна і яго жонкі. Толькі апынуўшыся на спектаклі, Рокі зразумеў, што спарынгаваў з зоркай. Калі Брандо выйшаў на сцэну, баксёр сарваўся і закрычаў: «Гэта ён! Той сукін сын з залы!»
Падчас наступнай сустрэчы ў зале Грацыяна заявіў акцёру: «Ведай, калі я яшчэ раз захачу з табой пабаксаваць, то буду стрымлівацца. Я не хачу сапсаваць прыгожы твар будучай вялікай кіназоркі»»
У 1950-м Марлон запрасіў Рокі ў акцёрскую школу, у якой рыхтаваўся да здымак у тэлевізійным шоў Come Out Fighting. Там Брандо гуляў баксёра Джымі Брэнда. Серыял так і не выйшаў, але тое, што ўбачыў Грацыяна, уразіла яго:
«Ён гуляў мяне. Кожны яго жэст, кожнае слова, нават тое, як ён змагаўся. Як быццам я глядзеў у люстэрка. Ён быў у зале, каб вывучаць мяне. І ён нічога не выпусціў!»
Фота: Blick, imdb.com